Hoe een bever te vangen

De Noord-Amerikaanse bever (Castor canadensis) is een waterdier en het grootste knaagdier dat in Noord-Amerika voorkomt. Ze zijn overal in dit deel van het continent te vinden, inclusief Canada en de Verenigde Staten (hoewel niet overal). Geschat door hun huid, bevers zijn ook vaak gevangen voor onderzoeksdoeleinden en om overstromingen of verlies van bomen te voorkomen. Lees stap 1 hieronder om te beginnen met leren hoe je bevers effectief en humaan kunt vangen.

Inhoud

Stappen

Deel 1vind bevers
Deel 2plaats de val

Grijpvallen
Punt van steunvallen
Kooi vallen

Deel 3vang verantwoordelijk

Waarschuwingen
Dingen die je nodig hebt

stappen

Deel 1
Vind bevers

Titel afbeelding Trap a Beaver Step 1edit

Ken de wetten over het vangen van bevers in jouw omgeving. Bevers zijn slechts zelden onderworpen aan de strenge jachtwetten waaraan de grootste soorten prooien, zoals elanden en herten, zijn onderworpen. Echter, afhankelijk van waar je bent, kunnen de regels voor het vangen van bevers variëren van praktisch onbestaand tot een beetje beperkend. In sommige staten van de VS. waar de bevolkingsbevolkingen talrijk zijn en de eisen om ze te vangen laag zijn, zoals in Georgië, duurt het beversseizoen het hele jaar. In andere staten, zoals North Carolina, zijn er seizoenen aangewezen om bevers te vangen. Voordat je een val koopt of een expeditie plant om bevers te vangen, is het verstandig om de wetten te raadplegen over het vangen van bevers in jouw omgeving.

Houd er rekening mee dat, in staten die een seizoen hebben om bevers te vangen, het seizoen het strekt zich over het algemeen van rond november of december tot hoogstens maart of april uit. Beverhuiden zijn in de wintermaanden in hun beste staat.

Ken de natuurlijke habitat van bevers. Hoewel de Amerikaanse bever afkomstig is uit Canada, is hij nu overal in dat deel van het continent te vinden, van geïsoleerde holen in het noorden van Mexico tot alle andere plaatsen behalve de koudere en noordelijke grens van het Canadese wilde land. Bevers zijn in het water levende zoogdieren, dus ze zijn meestal te vinden in en rond meren, beken en rivieren. Ze bouwen vaak dammen en huizen die bevers worden genoemd in deze wateren en zijn snelle en toegewijde bouwers, met behulp van modder, takken en, zoals iedereen weet, bomen in hun structuren. Omdat bevers afhankelijk zijn van de aanwezigheid van water en geschikt gebladerte om hun huizen te bouwen, betekent dit dat bevers niet kunnen worden gevonden in droge of woestijnachtige omgevingen, zoals de zuidwestelijke Verenigde Staten. en delen van Mexico. Ze zijn ook niet te vinden op het schiereiland van Florida.

Hoewel bevers in Europa bijna met uitsterven zijn opgejaagd, zijn ze nu ook te vinden in Polen, de Tsjechische Republiek en verschillende andere Oost-Europese landen.

Zoek naar tekenen van de aanwezigheid van bevers. De praktijk van bevers die bevers en dijken bouwen, laat van nature verschillende indicatoren van hun aanwezigheid achter. Een van deze indicatoren zijn uiteraard de structuren zelf, die vaak relatief eenvoudig te herkennen zijn. Vanaf de buitenkant, de bevers lijken op grote stapels takken, modder en gebladerte gelegen in of rond rivieren, beken, meren, etc. Dammen kunnen ook bestaan uit gekapte bomen en produceren als een kunstmatige dam een opeenhoping van water aan één kant en veroorzaken dat water langs de zijkanten of door een gat snelt.

Een ander teken van de aanwezigheid van bevers zijn de omgevallen bomen. De bomen die de bevers neerhalen verlaten stompen met een kegelachtige punt in plaats van de vlakke dwarsdoorsnede die een kettingzaag zou verlaten of de gekartelde zijsnede van een bijl.

Als je een beverdam of beverdam inruilt, zoek dan naar een pad dat versleten is. Bevers kunnen herhaaldelijk dezelfde route nemen om hun structuren binnen te gaan en te verlaten, waardoor een pad overblijft dat is gedefinieerd in de structuur zelf of in het gebied eromheen. Deze wegen zijn een ideale plek om je val te plaatsen.

Deel 2
Plaats de val

Grijpvallen

Zoek een geschikte locatie voor de val. De ideale plek om een van deze vallen te plaatsen is in een gebied waar je weet dat de bever zal passeren. Het is waarschijnlijk dat u de val wilt plaatsen bij de ingang van een castorera, in een smal ondiep kanaal bij een dijk of bever, of langs een goed gedefinieerd pad naar een bever. Je kunt ook de val zo plaatsen dat de bever er doorheen moet om het lokaas (meestal de zweetlucht) dat je hebt geplaatst te bereiken.

Verleng de val op de grond. Wanneer geplaatst, maken de grijpers (vaak aangeduid met de merknaam, Conibear) een "portaal" vierkant verticaal staat. Wanneer een bever door deze ruimte loopt, gaan de randen van de veer naar beneden, waardoor de bever bij de nek wordt gevangen en (in het ideale geval) hem onmiddellijk wordt gedood. Om dit type val te plaatsen, spreidt u het eerst op de grond in het gebied waar u het wilt plaatsen. Plaats het niet en probeer het vervolgens naar de uiteindelijke locatie te brengen. Elke delicate beweging kan deze vallen doen ontploffen en schade aan mensen toebrengen.

Wanneer je de val uitbreidt, kijk dan naar twee veren, een aan elke kant van de "vierkant" Central. Als de twee vleugelvormige veren naar de binnenkant van de val wijzen, draai ze dan naar buiten zodat het afgeronde uiteinde van elke veer van de klem af wijst "vierkant" Central.

Druk op een van de veren. Hoewel het mogelijk is om een val te plaatsen met alleen je handen, is het raadzaam om een paar speciale metalen stokken te gebruiken "positionering clips" of "plaatsingstools". Met deze lange metalen gereedschappen kunt u de val plaatsen terwijl u uw handen en vingers vrijhoudt om het risico van verwonding te voorkomen. Ongeacht of u deze klemmen al dan niet gebruikt, neem een veer en druk deze samen, uitlijnend boven het centrale scharnier van de val.

Wanneer de veer is samengedrukt, plaatst u het veiligheidsslot. Dit is meestal een kleine haak bevestigd aan de veer zelf, die de veer samengeperst houdt tijdens het voltooien van de rest van de stappen die nodig zijn om de val te plaatsen.

Waarschuwing: zodra de veer is samengedrukt, moet u de val als beschouwen "vloot", omdat zijn kaken hard kunnen worden geslagen als deze is geactiveerd. Of u nu plaatsingsclips gebruikt of niet, wees voorzichtig bij het manipuleren van de val vanaf dit punt.

Comprimeren en "verslaafd" de andere lente. Hoewel sommige vallenzetters slechts één veer gebruiken, gebruiken de meest gebruikelijke grijpvallen twee veren om de kaken extra kracht te geven. Als de val twee veren heeft, comprimeer dan de tweede zoals bij de eerste en plaats de veiligheidshaak erop. Wanneer beide veren zijn samengedrukt, lijn ze dan voorzichtig uit over de centrale scharnieren van de val.

Draai de val verticaal met het slot en de trekker bovenop. Grijplamen worden verticaal geplaatst zodat bevers er doorheen kunnen lopen en de val kunnen activeren. Til de val heel voorzichtig op zodat het slot en de trekker op de bovenrand van de val zitten.

Het slot is een gekarteld of gekarteld stuk dat de kaken van de val tegen elkaar beveiligt wanneer de val op zijn plaats zit. In wezen houdt het de val vast en houdt het open tot het wordt geactiveerd.

De trigger is een dun, snorachtig stuk dat wordt gebruikt om de val te activeren. De snor hangt tussen de kaken. Wanneer een bever door de val loopt, druk dan op de trekker, laat het slot los en laat de kaken dichtgaan.

Plaats het slot en de trekker. Pers voorzichtig de kaken van de val. Plaats de trekker in de gewenste inkeping in het slot en plaats de voorste klem in deze inkeping. Stop voorzichtig met het indrukken van de bekken - het slot moet de val open houden.

Verwijder de veerhaken van de veren. Verwijder voorzichtig de veiligheidshaak van elke veer en schuif deze in de richting van het schroefdraaduiteinde van de veren. De val is nu klaar en moet als gevaarlijk worden beschouwd. Beweeg of manipuleer het niet zonder de veiligheidshaken te resetten en doe het dan ook alleen als dat nodig is.

Gebruik indien nodig inzet als ondersteuning. De meeste valvallen kunnen onafhankelijk van externe ondersteuning worden geplaatst, maar om de val veilig te houden, kunt u deze steunen toch gebruiken. Het beveiligt een val door de ronde en gekrulde uiteinden van zijn veren, nooit door de vierkante kaken. Verbind een draad door elke lus van de veer en bind deze aan een voorwerp in de buurt of passeer een dunne, stevige paal door elke lus. Doe het in elk geval voordat u de val plaatst om de kans op letsel tot een minimum te beperken.

Punt van steunvallen

Zoek een verzonken plaats. Point-of-entry traps vereisen een dier om op te stappen - als ze dat doen, klikken de kaken van de val dicht en blijven de voet of de voet van het dier in de val. Omdat dit het dier niet onmiddellijk doodt, is het met bevers belangrijk om dergelijke vallen alleen onder water te plaatsen, zodat het dier zal verdrinken wanneer het wordt gevangen. Als ze op het droge worden geplaatst, kan de bever langdurig lijden hebben en zelfs worden gedood door een coyote of een ander klein roofdier waarvan hij niet kan ontsnappen.

Plaats een voetstap in ondiep water aan de oever van een meer of beek, op een plek waar een weg naar een bever het water ontmoet (een zogenaamde "glijbaan"). Hoewel het in ondiep water moet zijn, zodat de bever op de valstrik staat in plaats van eroverheen te zwemmen, moet het water diep genoeg zijn om het dier te verdrinken - meestal is ongeveer 20 tot 25 cm (8 tot 10 inch) voldoende .
Omdat u wilt dat de beveerder de val activeert door erop te stappen, plaatst u de bevruchter bovendien op ongeveer 15 cm van het midden van de dia. Als je het in het midden plaatst, kan de bever eenvoudig over de val lopen zonder erop te gaan staan.

Beveilig de ketting van de val. Aan puntsteunvallen is meestal een kleine ketting bevestigd. Dit is zodat ze in de grond kunnen graven of zich bij een voorwerp in de buurt kunnen voegen - als dat niet het geval is, kan het opgesloten, angstige en mogelijk gewonde dier ontsnappen, en neem je je val mee.

Gebruik voor een bever een paal om de ketting naar de grond te duwen zo ver mogelijk van de val zelf verwijderd als de ketting toestaat. Spijker de ketting in het water, niet op de grond. Gebruik een diepe, sterke en sterke staak. Je wilt de bever geen uitzetting in de ketting geven die hem in staat stelt naar het land te gaan als de val geactiveerd is. Door een slechte plaatsing van de brandstapel kan de bever een plaats bereiken waar hij kan ademen zodra de val geactiveerd is, waardoor zijn lijden wordt verlengd.

Druk de veren van de val samen. Punt-van-steun vallen zijn er in een breed scala van stijlen, maar de meeste hebben krachtige veren bevestigd aan hendels die zich parallel aan de kaken van de val uitstrekken. Gebruik de hendels om deze veren te comprimeren en de kaken te openen. Pas op dat je je handen niet laat glijden of dat er een vinger tussen de kaken zit.

Voor sommige modellen van het steunpunt kan het eenvoudiger en veiliger lijken om de val op de grond te plaatsen, de veren samen te drukken door erop te stappen en vervolgens te leunen en de rest van de stappen uit te voeren, waarbij de veren worden samengedrukt met de voeten.

Houd de kaken open wanneer u het slot sluit. Houd een constante druk op de val zodat deze niet dicht klikt en een hand of een vinger opraakt. Open de kaken voorzichtig en verplaats het slot naar boven, haak de kaak in de inkeping. Net als bij de valvanger, houdt het slot de kaken open en laat ze los wanneer het dier de val activeert.

Til de mal voorzichtig op. de "gietvorm" van een valpunt is het cirkelvormige deel van de val tussen de kaken. Het dier activeert de valstrik door in de mal te stappen. Gebruik je duim om het slot en de kaak bij elkaar te houden. Til vervolgens de mal op om hem in positie te brengen door de hand te introduceren onder de losse kaak en voorzichtig de mal optillen met je vingers. Steek uw hand niet door de val of over een van de kaken. Als je dit doet, loop je het risico jezelf te verwonden als je hand glijdt. De val zit nu op zijn plaats - behandel hem met uiterste zorg.

In het ideale geval moet de vorm horizontaal in de val zitten, niet omhoog gekanteld. Als je een aanpassing aan de mal wilt maken, zorg dan dat je werkt onder de losse prop van de val. Nooit, nooit, steek je hand tussen de kaken in om een aanpassing te maken.

Merk ook op dat sommige soorten kliksluitingen u in staat stellen om de spanning in de vorm aan te passen, zodat deze alleen onder een bepaald gewicht schiet. Voor een bever is 1,8 tot 2,25 kg (4 tot 5 pond) ideaal, omdat dit de val gevoelig houdt, terwijl je kleinere dieren kunt vermijden.

Kooi vallen

Kies een goede plek. Bij het plaatsen van een kooival, is het belangrijk om een locatie te kiezen waar het dier het minimale gevaar loopt gedurende de tijd dat het gevangen zit in de val. Bij bevers is het belangrijk om de kooilokken niet diep genoeg in water te plaatsen om het dier te laten verdrinken. Plaats het in plaats daarvan op het oppervlak of aan de rand van een meer of beek, waar het water slechts een diepte heeft van ongeveer 1 inch. Zet de val goed vast, zodat hij niet in dieper water kan vallen. Het is ook verstandig om geen kooilokken te gebruiken in gebieden die zijn blootgesteld aan extreem koude of hete klimaten om het risico te vermijden dat het gevangen dier door het weer kan worden gewond of gedood.

Houd er rekening mee dat kooilokken in veel verschillende soorten verkrijgbaar zijn. De meest voorkomende zijn doosvormige metalen vallen en deuren aan elk uiteinde, maar er worden ook andere soorten kooilokken gebruikt, waaronder vallen die op koffers lijken. De stappen in dit gedeelte hebben betrekking op de gemeenschappelijke doosvormige variëteit.

Open elk uiteinde van de doos. Doosvormige vallen bevatten over het algemeen afsluitdeuren aan elk uiteinde. Om een van de deuren te openen, moet u vaak twee staven in de kooi duwen om de grendel los te maken die de deur sluit. Houd vervolgens een arm op de doos om hem stevig vast te houden en til de deur op tot deze ongeveer horizontaal is.

Plaats het aas. In tegenstelling tot de andere vallen in dit artikel, die het dier vangen en doden wanneer het onbewust ze activeert, zijn de kooilokken afhankelijk van het feit dat het dier vrijwillig in de val zweeft. Hierdoor kan aas cruciaal zijn voor een succesvolle poging om een dier te vangen. Voor bevers is aas meestal de geur van een vloeistof. Doordrenk een kleine doek in deze vloeistof en hang het in de val op de mal die als een trigger fungeert. Wanneer de bever binnenkomt om de geur te onderzoeken, zal hij op de mal stappen en de val activeren, de deuren laten zakken en zichzelf erin opsluiten.

In termen van lokaas gebruiken veel jagers zweemprommel, een in de handel verkrijgbare vloeistof die bevers op natuurlijke wijze produceren om hun territorium te markeren.

Beveilig de deur met het slot. Net als de andere soorten vallen die in dit artikel worden besproken, hebben de meeste kooilokken een vergrendeling die de valdeur openhoudt en deze vrijgeeft wanneer de val wordt geactiveerd. Wanneer u de deur naar de hoogste positie hebt getild, bevestigt u de vergrendeling in de overeenkomstige inkeping in de deur (hier variëren de mechanismen van de vallen) en laat u deze voorzichtig los. Als u het goed doet, moet de deur open blijven staan, met het slot op zijn plaats.

Open indien nodig de andere deur. De meeste doosvormige kooilokken hebben een deur aan elk uiteinde van de val. Misschien wilt u beide deuren openen om de bever aan beide zijden in de val te laten lopen. Afhankelijk van waar u hebt gekozen om de val te plaatsen, is dit misschien niet nodig. Als u bijvoorbeeld de val op de rand van een meer of beek plaatst, is de kans groot dat u alleen verwacht dat bevers uit het water komen, dus de tweede poort is niet nodig.

Deel 3
Vang verantwoordelijk

Controleer de val elke dag. Of je nu een val gebruikt die het dier of een kooival doodt, het is belangrijk om terug te gaan en het elke dag opnieuw te bekijken. Met een kooival is de reden hiervoor duidelijk: de bevervijder zal in de val worden gevangen en kan lijden of honger lijden als hij lange tijd in de val wordt gehouden. U moet echter ook regelmatig de vallen controleren die bevers doden, vooral als u geïnteresseerd bent in de huid van de bever. Hoe langer een bever in de val gelaten wordt, de gevolgen van het verval en de mogelijkheid dat aaseter-dieren hun lichaam eten zullen groter zijn.

Bovendien, in het onwaarschijnlijke geval dat een valstrik Dood niet onmiddellijk je beoogde doelwit, je moet in staat zijn om het dier te bevrijden of het zo snel mogelijk af te maken.

Vermijd plaatsen waar huisdieren rondlopen. Vermijd het gebruik van een valstrik in gebieden waarvan bekend is dat deze worden bezocht door huisdieren, met name honden. Kleinere honden kunnen ongeveer de grootte van een bever hebben en daarom kunnen bevers van bevers ze verminken of doden. Gebruik zelfs geen kooilokken in gebieden waar huisdieren rondlopen, want als u per ongeluk een huisdier vasthoudt, is het uw verantwoordelijkheid om de eigenaar te vinden en op de hoogte te stellen, die mogelijk heeft aangenomen dat uw huisdier is weggelopen.

Op het platteland laten mensen hun honden soms een paar kilometer buiten hun huis rondlopen in een ruimte. Wees heel voorzichtig bij het instellen van vallen: de meest voorzichtige vallenzetters gebruiken geen vallen binnen de straal van enkele kilometers van een verblijfplaats.

Pas de valvallen aan, rekening houdend met de otters. Otters leven vaak in dezelfde soorten habitats als bevers (meren en beken in bosgebieden). Otters kunnen gemakkelijk vangvallen voor de bevers activeren, dus als u een valvanger gaat gebruiken, overweeg dan de mogelijkheid dat dit gebeurt en pas de val aan door de trekker te verschuiven zodat deze aan één kant van de val hangt. "vierkant" in plaats van in het midden. Otters zijn dunner dan bevers, dus vergroot u hiermee de kans dat otters veilig door de valstapel passeren zonder uw bekwaamheid om bevers te vangen aanzienlijk te belemmeren.

Probeer dit natuurlijk niet te doen wanneer de val is ingeschakeld. Doe het in plaats daarvan bij het samenstellen

Houd u aan alle lokale wetten met betrekking tot valsspelen. Hoewel sommige plaatsen het hele jaar door jachtseizoenen hebben, betekent dit niet dat er geen regels zijn om deze activiteit te reguleren. De meeste rechtsgebieden zullen regels hebben met betrekking tot de soorten vallen die kunnen worden gebruikt, de locaties waar vallen zijn toegestaan, het gebruik dat kan worden gegeven aan bevers die worden gepakt, en meer. Neem in geval van twijfel contact op met de plaatselijke politie voordat u probeert een bever te vangen. De relatief korte tijd die nodig is om de website van de plaatselijke jachtautoriteit te bekijken, is het geld dat u bespaart in de vorm van boetes, waard als u de wet overtreedt.

Een gebruikelijke wet in vrijwel alle jurisdicties is dat je bevers (of in feite geen dieren) kunt vangen op andermans privébezit zonder hun uitdrukkelijke toestemming.

waarschuwingen

Veiligheid is een belangrijk punt van zorg bij het plaatsen van valvallen. Je moet EXTREEM ZORG gebruiken bij het plaatsen van een val, omdat deze vallen sluiten met een aanzienlijke kracht van meer dan 40 kg (90 pound) druk. Plunderingvallen kunnen de botten van de arm, hand, been of voet gemakkelijk breken als ze per ongeluk door de val worden geduwd.
De wettelijke status van bevers varieert van plaats tot plaats. Sommige staten van de VS. bescherm de bevers behalve tijdens het seizoen van dieren met bont. Bijvoorbeeld, het seizoen om bevers te vangen in Ohio begint eind december en eindigt eind februari. Deze seizoenen voor het vangen van bevers variëren ook van plaats tot plaats: het seizoen in Minnesota begint bijvoorbeeld midden oktober en eindigt medio april. Andere staten, waaronder Alabama, classificeren bevers echter als plagen en in deze staten kun je ze het hele jaar vangen wanneer ze schade aanrichten. Omdat bevers dijken bouwen die leiden tot watergaten voor trekkende watervogels, wordt de bever pas een plaag wanneer economische verliezen opwegen tegen de voordelen. In sommige noordelijke staten van de Verenigde Staten, zoals Maine, is het verboden bevers te vangen in de buurt van beverbedden of holen aan de oevers van rivieren.