Hoe je je toon op de fluit kunt verbeteren

Houd de fluit omhoog. Je hebt dit misschien wel duizend keer gehoord, maar het kan je toon beïnvloeden als je de fluit te laag houdt. Je moet hem op ongeveer 20 graden onder de lijn houden waar de fluit parallel aan de grond zou zijn. Als je hem lager houdt, val je het maaggedeelte in en kun je de lucht niet goed vasthouden of de toon niet ondersteunen. Als je de fluit hoger houdt, krijg je spanning in je rechterarm. (Excuseer me, marsband-fluitisten).

Breng de fluit in evenwicht. Dit is gerelateerd, maar het is niet hetzelfde als een juiste houding. Er zijn drie balanspunten als je een fluit vasthoudt: de kin, de linkerduim en de rechterduim. De lipplaat moet worden ondersteund in de ruimte tussen je lip en je kin, en je moet een zachte druk op het lagere tandvlees voelen. De fluit moet rusten net boven de onderste knokkel van je linker wijsvinger, boven waar de vinger de hand ontmoet. De fluit moet worden ondersteund de punt van de rechterduim, en deze moet zich onder of iets achter de fluit tussen de toetsen bevinden Fa en Mi. Je rechter pink moet op de sleutel blijven E flat natuurlijk. Eenmaal in deze positie moet hij natuurlijk aanvoelen en moet de fluit "zweven", zodat u een weergalmend geluid kunt produceren.

Respira correct. Adem diep uit de buik, niet uit de borst, voor het aanraken. Je moet je buik fysiek zien uitzetten. Je rug zou ook moeten uitbreiden naar het einde van een diepe ademhaling. Als je borstkas het eerste is dat uitzet, of je schouders opstaan ​​als je ademt, krijg je niet zoveel lucht als je kon.

het luisteren jouw toon Grote kans dat u zelf dingen kunt repareren. Denk maar aan klinkende nagalm en intens. Stel je voor dat je je hele fluit laat trillen.

Ondersteunt de luchtstroom. Denk aan het activeren van het centrale deel van uw lichaam en buikspieren om fysiek een "back-up" van de lucht te maken en een sterke en constante stroom te produceren. Dit zal je ook helpen om fijn te spelen, wat altijd leidt tot een betere toon en is uiterst belangrijk wanneer je met andere mensen speelt.

Vorm je lippen. Het gat in uw lippen kleiner maken, kan een betere toon produceren. Op deze manier is de luchtstroom directer en gebruikt u niet zoveel lucht. Zorg er daarentegen voor dat u het gat niet te klein maakt of dat u de luchtstroom afsnijdt en een licht of geforceerd geluid krijgt.

Experience. Je zult je ideale toon niet vinden totdat je weet wat alle opties zijn! Bovendien hangt de betekenis van een "goede" fluitklank af van de muziek die je speelt en ervaren muzikanten weten hoe ze de kwaliteit van hun klank (intens, luid, zacht, zoet, suggestief, enz.) Kunnen aanpassen om aan te passen naar de omgeving die ze willen creëren. Om dit te oefenen, kiest u een notitie die u comfortabel kunt spelen, houdt u deze vast en onderzoekt u de volgende bewegingen. Let tijdens het spelen op hoe het geluid verandert, of het min of meer aangenaam lijkt en naar welke soorten muzikale omgevingen het zou kunnen evoceren. In de loop van de tijd kun je leren om de kwaliteit van het geluid te kiezen dat je wilt voor de toon en onmiddellijk de positie van je lippen, kaak en lichaam te vinden om het te produceren.

Neem jezelf op. Het zal je misschien verrassen. De akoestiek van ons eigen lichaam en de ruimte om hen heen ertoe leiden dat uw toon anders klinken als ze je hoort als je speelt, als je iemand die op een steenworp afstand van u en als je hoort iemand zitten in de rug van een grote zaal te horen. Er zijn professionele fluitisten met een zeer gewaagde schaduwen op het randje van de onaangename als je naast hen staan, maar heerlijk overgedragen tijdens een in een grote zaal. Omgekeerd, een delicate toon die pretty sweet in de oren aan te raken kan zwak en saai vanaf de andere kant van de kamer lijken klinkt. Het kan zeer nuttig zijn uzelf op te nemen van verschillende afstanden te begrijpen hoe het zal klinken aan anderen. Natuurlijk, tenzij je een team van hoge kwaliteit opname, betekent dit niet perfect werken, maar zelfs een video op uw smartphone is beter dan niets.

Oefen lange tonen Zoals veel muziekleraren zeggen: "Oefening maakt de leraar niet, perfecte oefening maakt perfect". Tenzij je veel tijd spendeert aan het spelen met een goede toon, zul je het niet betrouwbaar ontwikkelen. Een manier om dit te doen is om een ​​deel van elke oefensessie te wijden aan lange tonen. Dit wordt vaak gedaan als onderdeel van je warming-up. Het boek "Van de sonoriet, kunst en techniek "(" Over de sonoriteit, kunst en techniek ") van Moyse is hier een klassieke bron voor, maar je kunt ook veel online bronnen vinden die oefentechnieken voor lange tonen beschrijven.

Luister naar opnames van professionele fluitisten. Iedereen speelt met een redelijk goede toon of ze zouden niet als professionals hebben gezegevierd, maar misschien merk je ook dat je meer dan anderen leuk vindt. Bedenk wat de tonen het leukst vindt en probeer ze te imiteren tijdens het spelen.

Houd er rekening mee dat betere tonen in bepaalde noten met de tijd en vertrouwdheid komen. Naarmate je meer vertrouwd raakt met de meer ernstige en acute noten op de fluit, zal je toon daarin ook verbeteren. Ga er echter niet eenvoudig van uit dat de tijd alles zal oplossen. Het duurt ook praktijk!

Gebruik de vibrato in langere tonen. Vibrato is een techniek waarbij de hoogte van het geluid erg snel is. Doe alsof je "Ha ha ha" fluistert en probeer een noot te spelen. Het klinkt misschien eerst onnatuurlijk, dus oefen totdat het natuurlijk en uniform is. Vibrato is een goede techniek die interesse wekt in langere noten en inconsistenties verbergt. De snelheid van de vibrato hangt af van het effect dat een fluitist probeert te bereiken - een snellere vibrato vertegenwoordigt vaak een intenser gevoel, terwijl een langzamer vibrato meer troost biedt.