Hoe de Ierse fluit te spelen

Het Ierse fluitsignaal, ook wel bekend als "tin whistle", "penny whistle" of "flageolet", is een instrument met een houten of plastic mondstuk en metalen behuizing. Het is heel gemakkelijk om te spelen en de vingerzetting is vergelijkbaar met die gebruikt in de saxofoon, klarinet en fluit. Ierse fluitjes zijn een uitstekende manier om iemand aan te moedigen een muziekinstrument te spelen en plezier te maken.

Inhoud

Stappen
Tips
Waarschuwingen
Dingen die je nodig hebt

stappen

Koop een Ierse fluit in een lokale muziekwinkel of op internet. Ierse fluitjes zijn in alle belangrijke tinten. De meest voorkomende, een gefluit in re gezonden, kan de tonen van re en G majeur spelen. De tweede meest voorkomende, het fluitsignaal afgestemd in C, kan de tonen van C en F majeur spelen. Het tonicum is de laagste toon van een kwartelfluit, die wordt bereikt met alle vingers ingesteld (bij een fluitje is de tonica re).

De toon van een Ierse fluit wordt grotendeels bepaald door de vervaardiging ervan. De stijl van Clarke merk gelamineerde metalen fluitjes heeft een soepel en zacht geluid, terwijl de Generation-merk cilindrische instrumentstijl meestal een hoger en hoger geluid heeft. Zuinige metaalgerolde fluitjes, zoals die van het merk Cooperman Fife en Drum (die ook fijne instrumenten produceren), kunnen een zeer goed geluid hebben en moeilijk te spelen zijn in hoge registers (tweede octaaf). Vaak zal het plaatsen van een stuk tape over de afschuiningsgroef (onder het mondstuk) om het te verkleinen de toon en de prestaties van het instrument aanzienlijk verbeteren.

Lage fluitjes of concertfluitjes zijn langer en breder en produceren tonen die een octaaf lager zijn (of in zeldzame gevallen twee octaven). De meeste fluitjes in deze categorie zijn gemaakt van metalen of plastic buizen, met een kop met afstemvlieger. De term `sopraangas` wordt soms gebruikt voor de meest acute fluitjes, wanneer het nodig is om ze te onderscheiden van de lage fluitjes.

Houd het fluitje goed vast. Het moet onder een hoek van 45 graden naar beneden gaan. Plaats je dominante hand op de bodem en de andere op de bovenkant van de buis. De kleine vingers worden niet gebruikt, behalve om het fluitje te houden tijdens het spelen van bepaalde noten of tijdens het spelen van de langste (of kleinste) Ierse fluitjes. De duimen houden het fluitje van onderen vast. Bedek de zes gaten met je vingers. Plaats de punt van het mondstuk tussen je lippen, niet tussen je tanden.

Leer de noten te spelen. Het standaard bereik van een fluit is twee octaven. Voor een fluit in re omvat dit noten van de tweede over centraal naar de vierde boven centrale do (het is mogelijk om geluiden boven dit bereik te produceren door met voldoende kracht te blazen, maar in de meeste muzikale contexten zou het resultaat zijn hoog en uit de toon). Als je een briefje op een fluit omhoog gaat, moet je een vinger opheffen. Lees het volgende tabblad voor een gefluit in Re. Witte cirkels geven aan dat het niet is bedekt, zwarten geven Ja aan en de plustekens geven een octaaf hoger aan.

Speel de laagste octaven. Houd het fluitje dat alle gaten bedekt (je hoeft niet hard te drukken - zorg ervoor dat elke hole volledig bedekt is). Blaas een constante luchtstroom, met je mond in vorm alsof je "Tooo" zegt. Dit zal de tonica produceren (een re op een fluitje in re). Als je heel zacht blaast, produceer je een zeer sierlijke of onbestaande noot. Als je heel hard blaast, produceer je het hogere octaaf of een piepgeluid. Blazend op de juiste manier, produceert u het geluid van de constante en lage tonic. Verwijder je vingers één voor één, beginnend door het laatste gat aan het einde te ontdekken en omhoog te gaan totdat je het biljet hebt aangeraakt met alle gaten ontdekt (do #). Je kunt de pink van je dominante hand gebruiken om het fluitsignaal te houden wanneer geen van de gaten bedekt is.

Speel de hoogste octaven. Bedek alle gaten en blaas sterker dan eerst om een hogere toon te krijgen. Als je problemen hebt met het krijgen van het briefje, ontdek dan een beetje het bovenste gat (het gat dat het dichtst bij je mond is) en probeer het opnieuw. Dit zal je helpen om alle noten in het hoogste octaaf te krijgen. Net als eerder ontdek je de gaten één voor één totdat je de hoogste noot hebt bereikt (do #). Naarmate je omhoog gaat in de noten, zul je harder moeten blazen om ze te krijgen, maar als je te veel blaast, zal het gefluit een piep veroorzaken.

Aanraken! Leer muziek te lezen als je het nog steeds niet weet.

Een "D" -fluit Als u concertmuziek hebt die is overgezet naar een bepaald intonatie-instrument (viool, dwarsfluit, piano), kunt u deze in de juiste toonaard afspelen. Gewoonlijk speelt een instrumentalist alleen het fluitje op zijn tonische toets en mogelijk op de toetsen die in het vierde beginnen (bijvoorbeeld zon op een fluitje in re). Bijna alle toetsen zijn mogelijk, omdat het moeilijker is om de toon te behouden als de instrumentalist zich verwijdert van de toon van het fluitje volgens de cirkel van kwinten. Zo kan een fluitje gebruikt worden om de toetsen en de zon te bespelen, en eentje in het spel kan zonder problemen gebruikt worden om in fa en zon te spelen.

Om een natuurlijke rit te spelen op een fluitje of een fluit in C, kun je de helft van het gat in de bovenkant bedekken of de twee gaten eronder bedekken (dit laatste is praktischer als je snel speelt) .

Klik op de volgende afbeeldingen om enkele eenvoudige melodieën te bekijken.

Titel afbeelding London Bridge Is Falling Down in D

Oefenen! In aanvulling op het zoeken naar schone notities, constanten en vloeiende overgangen tussen deze, moet je de ornamenten of versieringen oefenen:

Cuts. Speel een hogere noot voordat u een noot speelt. Haal een van je vingers even uit het gat om de volgende hoogste noot te krijgen. Het moet kort zijn, zodat de luisteraar de hoogte niet bepaalt.

Stakingen of tikken. Het is net een snee, maar je gaat naar een lagere toon in plaats van naar een hoge toon.

Tot een briefje uitgegleden. Haal uw vinger uit een gat en schuif het voorzichtig voor een vloeiende overgang naar de volgende noot. Het zou maar een halve seconde moeten duren.

Je kunt het vibrato bereiken door de snelheid van de lucht iets te variëren. Een snelle lucht produceert een hogere toon en een langzamere produceert een lagere toon, dus door de lucht in te drukken met behulp van je middenrif, kun je het vibrato krijgen. Blaas niet te hard of het instrument speelt het volgende gedeelte. Vibrato kan ook worden bereikt door het openen en sluiten van het tweede open gat dat vanaf het mondstuk telt. Raak bijvoorbeeld in de notitie een normale aan en beweeg vervolgens uw vinger snel over het gat met uw eerste vinger van de dominante hand.

tips

De gevoelige toon is een zevende voor de tonica. Bij de meeste Ierse fluitjes kan de gevoelige fluit worden bereikt door de pink te gebruiken om het gat in de punt van het fluitje gedeeltelijk te bedekken, zodat de rest van de gaten bedekt blijven zoals het is met het tonicum.
Als het gefluit of de schuine kant een beetje speeksel vult (wat normaal is na het spelen), hoort u een vreemd klein geluid in plaats van de normale toon. Om het speeksel te verwijderen, bedek het gat van de ring met een vinger en blaas alsof u elkaar aanraakt (wanneer u de ring bedekt, stopt u het fluitje, zodat u het niet hoeft aan te raken). Zorg ervoor dat je van iemand of iets wegwaait, zodat je niemand raakt (beter naar de grond blazen).

Titel afbeelding Octopus Tin Whistle 1094

Ierse fluitjes zijn leuk om te ervaren. Je kunt proberen om met de handen van iemand anders aan te raken, zoals in de afbeelding. Je kunt tegelijkertijd twee noten op twee verschillende fluitjes spelen. Om dit te doen, plaats je twee (of drie) fluitjes in je mond, bedek je zoveel gaten als je kunt en speel je. Je kunt zelfs een heel akkoord spelen als iemand je een hand geeft.

waarschuwingen

Als u het fluitje deelt met een andere persoon, maakt u het mondstuk schoon met een ontsmettingsmiddel voordat u het geeft.
Gebruik een soort wattenstaafje om het fluitje schoon te maken na het aanraken of het kan onhygiënisch worden. Een piccolo-wattenstaafje, dat je kunt vinden in je lokale muziekwinkel, zal werken.
Je kunt ook een stuk doek gebruiken (het kan een oud shirt zijn) en een drumstick om fluit te reinigen. De fluit en piccolostokken lijken op grote naalden die als wattenstaafjes kunnen worden ingebracht.

Dingen die je nodig hebt

Een Ierse fluit
Bladmuziek
Een soort hysop (die van een piccolo zal hiervoor dienen)

Delen op sociale netwerken:

Verwant