Hoe de piano te spelen

De piano is een emblematisch instrument dat buitengewoon moeilijk te bespelen is, maar niet minder aangenaam om naar te luisteren. In deze gids zullen we je hulp bieden zodat je je eerste stappen kunt zetten in de kunst van het pianospelen.

Inhoud

Stappen
Methode 1
Methode 2
Methode 3
Video
Tips

stappen

Methode 1

Uitrusting en voorbereiding

Pak een piano De meeste pianoleraren raden aan om een authentieke piano te kopen om thuis te oefenen. Er zijn piano`s van alle stijlen, maten en prijzen - maar voor de meeste mensen is de meest aangewezen verticale piano van gemiddelde grootte, omdat deze minder ruimte inneemt dan een vleugel en het geluid veel beter is dan die van de modellen compacter. Je kunt goedkope piano`s krijgen, zelfs gratis, maar houd er rekening mee dat het verplaatsen van een piano van de ene naar de andere locatie een riskante en moeilijke operatie kan zijn. Vergeet niet om de diensten van een transportbedrijf in te huren om u te helpen bij de overdracht van het instrument.

Als je een gebruikte piano van een privé-persoon hebt gekocht en weinig of geen geld hebt betaald, moet je hem waarschijnlijk meesturen om hem af te stemmen, misschien zelfs te repareren, voordat je hem kunt gebruiken. Raadpleeg de bedrijfsinformatie van uw plaats om een specialist te vinden die bereid is om bij u thuis te komen om de status van uw piano te bepalen.
In het geval van absolute noodzaak (bijvoorbeeld als u in een kleine studio woont), is het acceptabel, maar absoluut niet aanbevolen om een elektronisch toetsenbord van hoge kwaliteit te kopen. Het is moeilijker om de juiste houdingen van de handen en het lichaam te leren met een elektronisch toetsenbord dan met een authentieke piano, en je zult nooit in staat zijn om dezelfde mate van controle uit te oefenen over het geluid van een elektronisch toetsenbord als over dat van een fatsoenlijke piano.

Pak de accessoires. Zodra je de piano klaar hebt staan, nadat je hem hebt verfijnd en beoordeeld door een professional, is het tijd om een bank te krijgen om te gaan zitten en scores te spelen. Niet alle piano`s hebben een stoel, maar je kunt er altijd een kopen bij een kringloopwinkel of bij een muziekwinkel. Zorg ervoor dat uw bank instelbaar is, omdat de hoogte van de bank erg belangrijk is voor uw positie. Gebruik geen eetkamerstoel of poef, tenzij u op de ideale hoogte kunt zitten om piano te spelen.

Ga naar de muziekwinkel in uw buurt en vraag hen om eenvoudige boeken met eenvoudige scores aan te bevelen. De werknemer zal waarschijnlijk op zijn minst een paar boeken kennen die u kunnen helpen. Probeer een boek te krijgen met tips voor beginners op de eerste pagina`s en dat omvat schalen en arpeggio`s, en een ander boek met eenvoudige en volledige liedjes om te oefenen, bijvoorbeeld oude populaire liedjes.

Als je het moeilijk vindt om de muziek bij te houden, koop dan een metronoom. Stel het in om de balken duidelijk te markeren in het tempo dat u verkiest en plaats het op uw piano. Op deze manier kun je een constant ritme aanhouden terwijl je leert beter te spelen.

Zit in de juiste houding. Rangschik de scores op het schap boven het toetsenbord en ga op de bank zitten. Buig je onderarmen richting de toetsen, zodat ze evenwijdig aan de grond zijn. Als de bank op de juiste hoogte staat, moet u uw vingers slechts een klein beetje naar beneden laten glijden, zodat ze op de toetsen rusten, zonder uw polsen te buigen of uw armen omhoog of omlaag te bewegen. Pas de hoogte van de bank aan totdat u geen druk op uw armen of schouders voelt wanneer u aan de piano gaat zitten.

Plant je voeten stevig op de grond, van elkaar gescheiden door een comfortabele afstand en met je vingers recht naar voren gericht. Houd je rug recht, laat je schouders niet buigen of buig je rug. Bewapen jezelf op de piano totdat je handen op de toetsen kunnen rusten zonder dat je je armen hoeft te strekken. Zorg ervoor dat u uw voeten heen en weer kunt bewegen om op en van de pedalen te stappen zonder uw bovenbenen op enigerlei wijze te forceren.

Als uw pianobank niet kan worden afgesteld of als u hem niet op een comfortabele hoogte kunt instellen, kunt u kussens of kussens gebruiken om de hoogte van de stoel iets te verhogen. Zorg er gewoon voor dat de dikte niet te onregelmatig is en dat ze u voldoende stabiliteit bieden zodat u niet uitglijdt als u piano speelt.

Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat De vingers bevinden zich in de juiste positie. Je zou voor het midden van het toetsenbord moeten zitten. Elk van je tien vingers zou op een witte sleutel moeten rusten. De duim van de rechterhand gaat over de witte toets links van een groep van twee zwarte toetsen in het midden van het toetsenbord, dus over de toonsoort do. De andere vingers van de rechterhand gaan over de daaropvolgende witte tonen, dat wil zeggen de toetsen re, mi, fa en sun. De linkerhand is op dezelfde manier geplaatst, één octaaf lager, maar andersom: de linker pink gaat over de toonsoort en de linkerduim over de toonsoort van de zon. Er moeten twee witte toetsen zijn (de en als) tussen je twee duimen.

Omdat de do-toets waarop uw rechterduim is verankerd zich in het midden van het toetsenbord bevindt, wordt deze soms "midden doen" of "centraal doen" genoemd. Het is heel gebruikelijk onder beginners om een sticker of stuk tape te plaatsen om deze notitie te markeren. Zorg er wel voor dat je niets gebruikt dat, later, als je beter speelt, je het moeilijk kunt verwijderen.

Geleerd eerste noten midden van het toetsenbord is een standaard praktijk, omdat de pianist zit meestal in de voorkant van het midden van het toetsenbord om zowel lagere noten als de scherpste bereiken zonder te hoeven opstaan en beweeg je lichaam.

Methode 2

Theorie en basistechnieken

Meer informatie over het toetsenbord. Op het klavier van een piano worden de noten over meerdere octaven van boven naar beneden herhaald. Met andere woorden, de toetsen veranderen van meer ernstig (linkerkant) naar meer acuut (rechterkant), maar de tonen zijn altijd hetzelfde. Notes die kunnen worden afgespeeld op de piano zijn twaalf, zeven witte toetsen (do, re, mi, fa, sol, la, si) en vijf met de zwarte toetsen (Cis, Dis, Fis, het afgeplatte en indien plat). Als we raken de witte nota`s van doen tot wanneer en opnieuw te doen, wat we doen is het creëren van een schaal in C majeur acht tonen (één octaaf) - als we de zwarte toetsen af te spelen vanaf C scherpe (naast de witte toets doen) naar plat, wat we maken is een pentatonische toonladder (van vijf tonen). U kunt achtereenvolgens alle noten (zwart en wit) van een noot C tot de volgende noot van C aanraken om een schaal te maken chromatisch, of twaalf toon.
De piano is gestemd in C majeur, omdat dit een noot is die heel vaak wordt gebruikt. U kunt echter ook andere noten spelen door de zwart-witte toetsen te mengen om de scherpe punten en vlakken te produceren die bij elke noot horen. Bijna alle noten die in de partituren verschijnen, kunnen met de piano worden gespeeld, wat de piano tot een instrument met grote veelzijdigheid maakt.
Het is gemakkelijk om te zien of een piano goed is afgestemd - je hoeft alleen maar de paren van dezelfde noot in verschillende octaven te spelen. De noten moeten hetzelfde klinken - zo niet, dan zijn een of beide noten in flat of sustained en moet er op worden afgestemd.

Raak een paar opmerkingen aan. Begin met de centrale do, speel enkele toetsen zacht maar stevig om noten te produceren. Neem de tijd en probeer een paar keer langzamer te typen en anderen sneller, soms zacht, andere sterk, totdat u een idee krijgt van de controle die u kunt uitoefenen over de geluiden van de piano. Zonder uw handen te bewegen, raakt u de tien tonen aan die u onder uw vingers hebt. Je zult merken dat sommige moeilijker zijn om met geweld te spelen (zoals die van de pink), terwijl anderen enige oefening vereisen om ze zachtjes te kunnen aanraken (zoals die van de duim).

Tik ook op de zwarte toetsen. In het algemeen is de zwarte toetsen verhogen van een vinger aan te raken en iets naar de right-- de uitzondering op de regel is de duim, omdat je deze vinger niet kan verhogen tot een zwarte toets aanraken zonder beschadiging van de positie van uw handen. Vanuit de centrale do`s positie kun je je index naar links en rechts verplaatsen om respectievelijk een aanhoudende c of een aanhoudende re te spelen.

Tik op de schaal. Probeer de noten van het einde van de linker pink naar rechts te spelen. Het gaat erom dat je de witte toetsen aanraakt. Aangekomen bij de linker duim, moet je het rekken tot de volgende toets () te spelen en trek de rechterduim om de noot die volgt spelen (ja), voordat hij terugkeerde naar zijn oorspronkelijke positie om de centrale C spelen en vul de schaal. Oefen totdat het gemakkelijk voor je is - onthoud dat als je vaardigheden verwerft, weten hoe je je vingers moet strekken net zo belangrijk zijn als het bewegen van je handen.

Probeer een andere schaal te spelen. Begin met een van de andere vingers van de linkerhand en speel de noten van het toetsenbord in oplopende volgorde totdat u dezelfde toon van de rechterhand bereikt. Als u een schokkende noot vindt, moet u de schaal aanpassen door de overeenkomstige zwarte toets aan te raken. Op deze manier worden alle andere schalen apart van de schaal van C majeur gespeeld. De schaal in D majeur wordt bijvoorbeeld als volgt gespeeld: re (met de linkerring), mi, aangehouden F (zwarte toets), zon, de, als, vastgehouden (zwarte toets) en re (met de rechter index) .

Het is raadzaam om de schalen te leren, hetzij via een boek of in overleg met uw docent, maar het is ook erg belangrijk dat u zelf blijft experimenteren, zodat uw oor zo snel mogelijk wordt gebruikt.

Meer informatie over harmonie. Het maakt ook uit de praktijk om te spelen "Waar zijn de sleutels?" Op de piano, maar als je wilt om het meeste uit je instrument, je moet leren om een aantal noten tegelijk met behulp van verschillende vingers en beide handen om te spelen tijd. En dus is de tegelijk gespeelde noten goed klinken, moet u begrijpen hoe harmonie werkt. Dit is te breed en diep te studeren hier onderwerp, maar wijst erop dat we hieronder presenteren kan als leidraad voor uw praktijk dienen.

Aangrenzende opmerkingen harmoniseren nooit. U vindt deze combinatie in bepaalde geavanceerde composities te vinden, maar voor nu alleen niet vergeten dat je nodig hebt als je twee noten tegelijk naast elkaar geplaatste de sonische resultaat is bijna nooit prettig spelen. Harmonieën worden gecreëerd door de ruimte tussen de tonen te vergroten.

De ruimte tussen de tonen van een harmonie staat bekend als het "interval". De meest voorkomende intervallen in pianomuziek worden kwinten, kwarten en tertsen genoemd. Als je voorbeelden van hen wilt horen, speel dan op hetzelfde moment doe en zon, do en fa of doe en ik, respectievelijk.

Er zijn maximaal veertien harmonische intervallen - de veertiende wordt beschouwd als een samengesteld interval omdat het meer dan één octaaf kruist. Bovendien is het mogelijk om de harmonieën aan te passen door scherpe punten of flats in te voeren, aantekeningen van ondersteuning toe te voegen, enz. Op dit moment hoeft u zich echter geen zorgen te maken over die complexere problemen.

Als u dezelfde noot in twee verschillende octaven speelt, speelt u een harmonie die "unison" wordt genoemd.

Methode 3

Ontwikkel je vaardigheden

Gebruik bladmuziek om studeren en oefenen. In het begin kun je het moeilijk vinden om een notenschrift te lezen, maar met een leraar of een goed boek en een beetje oefening, leren de meeste mensen de basis in een paar weken. Als je scores leert lezen, zul je een wereld van composities openen om te lezen en te oefenen. Het leren lezen van scores vereist een behoorlijk absorberend studieproces dat we hier niet zullen beschrijven, maar hier zijn enkele kernpunten die als referentie zullen dienen.

Muzieknoten worden voorgesteld door merken ovaalvormige (koppen genoemd) die kan worden gevuld of leeg kunnen extra markeringen (stengels, die rechte lijnen, en beugels, die haken die uit inschrijvingen afkomstig zijn) hebben en die op een reeks horizontale strepen worden geplaatst, de pentagram, dat begint met een specifieke notitie die moet worden onthouden aan de hand van de toets of het symbool, dat aan het begin van het personeel wordt geplaatst.
De stijl van elke noot is afhankelijk van de duur van hetzelfde. Een lege bankkop zonder borg is een biljet geheel, wat het langst is van alles - een gevuld hoofd met een steel en een gesp is een achtste noot, die het achtste deel van een hele noot duurt. Raadpleeg uw docent of uw boek voor meer informatie over de verschillende opmerkingen.
De noten worden van links naar rechts geplaatst in een chronologische volgorde en van boven naar beneden op basis van de positie die ze innemen in het instrument (van hoogste naar laagste). De noten die verticaal zijn uitgelijnd, zijn noten die tegelijkertijd moeten worden gespeeld.
Om structuur en regelmaat aan de noten te geven, is wat gedaan wordt om ze in te delen maatregelen of balken, die worden gemarkeerd door verticale lijnen die door het hele personeel zijn gerangschikt. Aanraken van een stuk moet elke maatregel evenveel laatste tijd en tot op zekere hoogte één enkele lange noten met veel korte noten kunnen zijn, mits de som van de lengten is altijd hetzelfde.
De twee nummers die naast de sleutel aan het begin van een score worden geplaatst, zijn de kompas indicatie. Dit wordt gebruikt om het aantal noten en de duur daarvan aan te geven, die in elke maat moeten worden gespeeld. De typische indicatie van 4/4 geeft dus aan dat voor elke maat vier noten met een kwart van een hele noot moeten worden gespeeld.
Er zijn speciale symbolen om pauzes in de muziek te markeren, "stiltes" genaamd. De rusten worden in de balken geschreven en lezen hetzelfde als de noten.

Oefen met elke hand afzonderlijk. Er zijn veel pianocomposities die met één hand voor een ritme moeten worden gespeeld en de andere hand voor een ander ritme. Of om meer specifiek te zijn: de linkerhand wordt vaak gebruikt voor meer serieuze noten, die zij ondersteunen, terwijl met zijn rechterhand melodie in een hoger register aangeraakt. Je moet veel oefenen om deze techniek onder de knie te krijgen - het is een beetje alsof je je hoofd met één hand klopt terwijl we met de andere over de buik wrijven. Om te oefenen, speel een melodie met uw rechterhand terwijl u volledige harmonieën speelt met de linkerhand.

Oefen met het bewegen van uw handen. Er zal een tijd komen dat je de sleutels van de centrale zone moet verlaten en je naar de randen van het toetsenbord waagt. Het is een goed idee om een beetje te anticiperen en van tijd tot tijd de noten een octaaf lager of hoger dan normaal te spelen. Ga zitten zoals je gewoonlijk doet, zonder de bank te verplaatsen - onthoud dat je tijdens een concert geen tijd hebt om met de bank mee te gaan van het ene uiteinde van de piano naar het andere. Je zult de romp lichtjes opzij moeten kantelen (zonder de rug te buigen of het lichaam te draaien), en de armen strekken of samentrekken om de sleutels te bereiken.

Oefen snelle positiewijzigingen. Speel iets eenvoudigs, bijvoorbeeld een toonladder of een arpeggio, beginnend op een lagere positie dan normaal en beweeg daarna snel je handen om in het volgende octaaf verder te spelen. Als u begint met uw linkerhand, moet je een beetje boven de rechterhand te steken en houd hem in positie op de overeenkomstige toetsen op het moment dat je nodig hebt om het weer te veranderen voor de volgende octaaf. Terwijl u deze toetsen bespeelt, moet u ook de rechterhand naar de nieuwe positie verplaatsen.

Leer de pedalen te gebruiken. Lang voor de elektrische gitaar gebruikte de piano al pedalen om de geluidseigenschappen van de snaren aan te passen en geluidseffecten te creëren. De meeste moderne piano`s hebben een pedaal of twee, die elk een belangrijke rol spelen. In de klassieke composities werd een speciale notatie gebruikt om aan te geven hoe en wanneer een contrete pedaal moet worden gebruikt. Neem contact op met je pianoleraar.

De enige links is meestal het zachte of mute pedaal. Het verzacht niet alleen het volume, maar ook de tonale kleur van de gespeelde noot. Beethoven, onder andere componisten, gebruikte het heel vaak.

De rechterkant is het resonantiepedaal. Het zorgt ervoor dat de snaren worden losgelaten van de componenten die het geluid dempen, wat resulteert in goed gedefinieerde noten die langer resoneren en gemakkelijk mengen. Indien gebruikt met vaardigheid, kan het resonantiepedaal worden gebruikt om noten en harmonieën op een manier te verbinden die verschillende emoties oproept. Het werd heel vaak gebruikt in de composities van romantische musici uit de negentiende eeuw.

Bij vleugelpiano`s is de middelste meestal het toon-, midden- of sostenutopedaal. Sostenuto handhaaft het geluid van de noten, maar doet dit selectief, afhankelijk van het moment en het toetsenbordgebied. Op verticale piano`s is het middelste pedaal (indien aanwezig) bijna altijd een demperpedaal.

Oefen meer. De piano is een van de moeilijkste instrumenten om te beheersen, maar het is ook een van de meest lonende. Met zijn karakteristieke en imposante geluid kunnen de vaardigheden die nodig zijn om het te spelen gemakkelijk worden overgedragen op het leren van vele andere instrumenten. De sleutel tot het goed leren pianospelen is door zoveel mogelijk te oefenen, indien mogelijk. Wijd minstens een half uur per dag aan - en als u een uur of langer kunt doorbrengen, zullen de resultaten nog beter zijn. Hoewel het lijkt alsof je niet verder gaat, als je niet stopt met oefenen, zul je uiteindelijk beter worden.

video

tips

Zoek naar eenvoudige doelen die je gemotiveerd houden. Als je problemen hebt met een nieuw stuk, probeer dan eerst het eerste deel van het stuk aan te raken, dan het tweede deel, etc.
Probeer bij het werken met complexe stukken de delen van elke hand afzonderlijk aan te raken - als je ze eenmaal onder de knie hebt, probeer ze dan samen te spelen.
Vergeet niet om altijd je vingers te aaien en de toetsen met de toppen van je vingers aan te raken zonder de hele dooier te gebruiken. Het is gemakkelijk om te wennen aan het spelen met de hele dooier, maar op de lange termijn zul je alleen je capaciteiten kunnen schaden.
Tel altijd de balken.

Delen op sociale netwerken:

Verwant