Hoe pecannoten te identificeren

Pecannoten zijn de vruchten van de pecán en behoren tot de familie van de gewone noten. Er zijn meer dan 16 soorten pekari`s met soortgelijke kenmerken, zoals hun samengestelde bladerenstructuur, een rechte en smalle stam, een gemiddelde hoogte van ongeveer 30,48 m (100 voet) en relatief grote vruchten. Volg deze instructies om de kenmerken van pecannoten te leren onderscheiden, en om eetbare soorten te onderscheiden, en om ze te behandelen en breken om ze te openen.

stappen

2

Meet de schelpen met een liniaal. Wanneer ze worden gescheiden van de schil, kunnen pecannoten tussen 13 mm (0,5 inch) en 6,5 cm (2,56 inch) zowel in lengte als in breedte meten, afhankelijk van de soort in kwestie.

3

Bekijk het formulier. Zoek naar walnoten in de vorm van een cirkel, hart of ovaal die enigszins plat of afgerond zijn. Afhankelijk van de soort in kwestie, kunnen pecannoten een van deze vormen presenteren.

4

Probeer het vruchtvlees van de noot. Veel soorten pecannoten produceren zoete en eetbare pulpnoten, terwijl anderen noten produceren met bittere pulp die niet mogen worden gegeten.

5

Zoek naar schelpen met veel aderen erin. Het inwendige van de pecan schil heeft aderen, waardoor het moeilijk is om de pulp te verwijderen.

6

Lees meer over de verschillende soorten pekari`s. Elk van de 16 bestaande soorten pecannoten produceert enigszins verschillende noten. Ontdek welke soort in uw streek groeit om precies te weten waar u naar moet zoeken en te kunnen bepalen of de noten die u vindt, eetbaar zijn of niet.

2

Identificeer pecannoten "shagbark" vanuit het zuiden De schil van een walnoot "shagbark" Zuid heeft een dikte tussen 3 mm (0,12 inch) en 9 mm (0,35 inches), eivormig en glad textuur, resulterend in gemakkelijk te openen. De pulp van de noten "shagbark" Zuid is lichtbruin en zoet van smaak.

3

Identificeer de bittere pecannoten. De schil van een pecannoot-bittere walnoot kan een lengte hebben tussen 2 cm (0,8 inch) en 4 cm (1,6 inch). Het is een afgeronde walnoot, licht bruin van kleur, ingesloten in een dunne, geschaalde gele schaal. Het vlees van de bittere pecannoot heeft een bittere smaak, zoals de naam doet vermoeden.

4

Identificeer de pecannoten van de variëteit "pignut". Noten van verscheidenheid "pignut", eenmaal volwassen, meet meestal ongeveer 2,5 cm (1 inch) lang en ongeveer 2 cm (0,8 inch) breed. De schaal is dun en donkerbruin en moet met de hand worden geopend, omdat deze bij het vallen meestal niet vanzelf opengaat. De schil van deze noten is peervormig, dik, zacht en heeft een grijsbruine kleur. De pulp van de noten "pignut" Het is bitter en enigszins smakeloos.

5

Identificeer de rode pecannoten. Deze noten zijn tussen 2,5 cm (1 inch) en 3 cm (1,2 inch) lang en ongeveer 2 cm (0,8 inch) breed. Zijn donkere huid is ongeveer 2 mm (0,08 inch) dik en opent op zichzelf, onthult de afgeronde pulp en bedekt door een lichtbruine schil. De pulp van de rode pecannoot is klein en zoet.

6

Identificeer de pecannoten van de variëteit "kingnut" of "shellbark". Dit is de grootste pecannootsoort, met een grootte tussen 4,5 cm (1,8 inch) en 6,5 cm (2,6 inch) lang en 3,8 cm (1,5 inch) breed. De ovaalvormige schaal is erg dik, lichtbruin en enigszins ruw. Omdat de schil zo dik is, is er binnenin heel weinig ruimte voor de pulp, die een zoete smaak heeft.

7

Identificeer de pecannoten van de variëteit "zand". Dit is de kleinste variëteit van pecannoten, met een gemiddelde grootte tussen 13 mm (0,5 inch) en 37 mm (1,45 inch) lengte. De schil is dun en lichtbruin en opent slechts gedeeltelijk om het fruit onbedekt, ovaal en enigszins afgeplat te laten, bedekt met een dunne huid van lichte kleur en een zachte en harige textuur. De pulp van pecannoten van de variëteit "zand" Het heeft een zoete smaak.

8

Identificeer de pecannoten van de variëteit "mockernut". De noot van de variëteit "mockernut" Het is een van de grootste pecannoten en heeft een grootte tussen 3,8 cm (1,5 inch) en 5 cm (2 inch) lang, met een schaal tussen 3 mm (0,12 inch) en 6 mm (0.24 in) dik. De schil van dit walnootras is rechthoekig van vorm, roodbruin en zacht van structuur. De pulp is eetbaar en zoet, maar moeilijk te verwijderen vanwege de dikte van de schil.

2

Controleer of de noten ongedierte van snuitkevers hebben. De snuitkevers van de noten maken gaten in de schelpen en eten het vruchtvlees aan de binnenkant. Je kunt ook de noten met gaten weggooien in plaats van de tijd nemen om ze te openen. Als er gaten aan de buitenkant zijn, zullen er larven in de pulp zitten.

3

Breek de schelpen. De meeste pecannoten hebben hele harde schalen die niet gebroken kunnen worden met een gewone notenkraker. Je kunt een speciale notenkraker kopen voor pecannoten, een schroef gebruiken of ze breken met een steen. Vermijd beschadiging van de pulp binnenin.

4

Scheid de noten. Verwijder de gebroken stukjes schil met je handen om het vruchtvlees te scheiden en vul een kom met geschilde en gehalveerde noten. Probeer zo veel mogelijk pulp te benutten.

5

Geniet van de noten. Pecannoten kunnen op dezelfde manier worden gebruikt als elke andere noot. Je kunt ze rauw eten als aperitief, ze gebruiken om cakes, koekjes en brood te maken, of toast en zout eten. Als je wilt experimenteren, probeer dan pecannoten.