Hoe Amerikaanse walnotenbomen te identificeren

De Amerikaanse walnoot, die tot een deel van de walnotenfamilie behoort, is een lommerrijke boom die voorkomt in het oosten van Noord-Amerika, hoewel bekend is dat er andere soorten van hetzelfde zijn in Europa, Afrika en Azië. De Amerikaanse walnoot produceert een dicht, sterk en schokbestendig hout dat vaak wordt gebruikt voor het maken van gereedschapshandvatten, meubels en architecturale decoratieve elementen. Bovendien worden veel soorten Amerikaans walnoten gebruikt in de inhoud en bereiding van voedsel en kunnen ze nuttig zijn in situaties van overleving. Deze gids helpt u Amerikaanse walnoten te identificeren, zodat u deze kunt gebruiken voor alles wat u nodig hebt om het te gebruiken.

stappen

2

Observeer de vorm van de stelen. De bladeren van de Amerikaanse walnootboom groeien van een kenmerkende stengel, of rachis. De rachis-kenmerken van Amerikaanse walnoten omvatten:

3

Observeer de cortex. De schors van Amerikaanse walnoten vormt een verticaal patroon. Deze strepen kunnen diep of oppervlakkig zijn, ver of samen zijn, maar ze zijn altijd verticaal. Bovendien stijgt de schors van sommige Amerikaanse walnoten aan de randen van de platen als de boom rijpt en uiteindelijk van boven naar beneden schilt.

4

Observeer de noten. Walnoten van Amerikaanse walnoten hebben een houtachtige externe schil of peul. Deze eerste schaal is groen, maar hij zal verharden tot een bruine kleur van donker naar licht met een verbinding rond het midden. De dikte van de schaal kan variëren afhankelijk van de soort, maar de noot binnenin is altijd wit of goudkleurig en ongeveer zo groot als een kauwgombal.

5

Observeer het merg. Het merg van een boom is de centrale kolom van zijn takken. Alle Amerikaanse walnoten hebben een stevig, lichtbruin 5-zijdig beenmerg. Kijk naar het einde van de tak waar je het uit de boom hebt gesneden. Als u een 5-zijdig of stervormig midden ziet, voldoet de tak aan twee van de vereisten van de Amerikaanse walnoot. Om te zien of het merg stevig is, snij je een kleine levende tak en snijd hem in de lengte doormidden. Als de tak stevig is en een centrale sectie heeft die lijkt op een spons of honingraat, is het koord stevig.

2

Zoek een Amerikaanse walnoot (Carya cordiformis). Deze soort groeit in vochtige bossen, ook wel natte kreken genoemd. De bladeren, die in groepen van 9 per ruggengraat groeien, zijn breed en hebben zachte randen. De vrucht heeft een grootte tussen de 2 en 4 centimeter (0,8 en 1,6 inch) en is bedekt met een dunne schaal van donkerbruine kleur. De noot is bitter, zoals de naam van de plant suggereert. De bitternuttakken zijn dun en groen en hebben duidelijke gele knoppen. De schors is licht grijsachtig bruin en deelt niet voldoende diep om schubben te vormen.

3

Identificeer een Amerikaanse walnoot pignut (Carya glabra). Amerikaanse walnoot pignut groeit op uitgestrekte heuvels. De bladeren hebben getande randen, zijn donkergroen en groeien in groepen van 5 in een korte rug. De peulen zijn lichtbruin en het fruit, dat een grootte van 2,5 centimeter (1 inch) lang en 2 centimeter (0,8 inch) breed heeft, heeft een vergelijkbare lichtbruine kleur. De takken zijn dun en hebben een donker violette tot lichtgroene kleur als ze het licht reflecteren. De schors is diep ingebed en schilferig, maar de randen van de platen schilferen niet.

4

Identificeer een Amerikaanse walnoot-koningsnoot of schelpbast (Carya laciniosa). De Amerikaanse walnootschors groeit in de vochtige bossen van de kreken. De bladeren zijn wasachtig en van een medium groen, ze zijn gegroepeerd in ten minste 9 door rachis. De vruchten, tussen 4,5 en 6,5 centimeter (1,8 en 2,6 inch) lang bij 3,8 centimeter (1,5 inch) breed, zijn de grootste van de Amerikaanse walnoot soorten en ze zijn ingepakt in een dikke, donkerbruine schil. De schelpschors produceert een zoete vrucht. De takken zijn dik met ronde bollen. De bast van de boom vormt lange en smalle verticale schubben, die losgemaakt worden van het bovenste einde naar het lagere.

5

Identificeer een rode Amerikaanse walnoot (Carya ovalis). De rode Amerikaanse walnotenboom groeit in de heuvels en oevers van de bossen. De bladeren zijn groen en rood, dun en smal en groeien in groepen van 5 of meer in elke wervelkolom. De randen zijn zacht getand, in tegenstelling tot de scherpe tanden van de pignut en de zuid-amerikaanse walnoot. De vruchten van de Amerikaanse rode walnoot zijn tussen de 2,5 en 3 centimeter lang en 2 centimeter breed, rond, lichtbruin, met een dunne schaal en een zoete smaak . De peulen zijn dun en donkerbruin. De schors van de rode Amerikaanse walnoot is ruw en is diep gestreept en vormt smalle verticale stroken, maar deze schilfert of schilfert niet af.

6

Identificeer een shagbark Amerikaanse walnoot (Carya ovata). Amerikaanse walnoot shagbark groeit in verschillende omgevingen, hoewel het zich het best ontwikkelt in gedraineerde gebieden. De bladeren zijn lichtgroen, kort en afgerond, met scherpe punten en groeien in groepen van tussen de 5 en 7 per wervelkolom. De vruchten van de shagbark zijn 3 tot 5 centimeter lang en zijn lichtbruin, bedekt met een dunne schaal en hebben een zoete smaak, de pad is zwartachtig bruin. Zoals de naam doet vermoeden, wordt de shagbark gekenmerkt door een dikke, schilferige bast die de stam een ​​harig uiterlijk geeft.

7

Identificeer het Amerikaanse walnotenzand of zand (Carya bleek). Het Amerikaanse walnotenzand heeft lichtgroene matte bladeren, zijn smalle, puntige en afgeronde randen. De noten zijn de kleinste van de soort, met een gemiddelde tussen 13 en 37 millimeter (0,5 en 1,47 inch) lang, met dunne omhulsels en schelpen en lichtgekleurd vlees. Ze zijn ook rond en bedekt met fijne haartjes en hun vlees is zoet. De schors van het Amerikaanse notenzand is relatief zacht en vormt een compact netwerk van oppervlaktegroeven.

8

Identificeer een Amerikaanse walnoot mockernut (Carya tomentosa). De Amerikaanse walnoot mockernut groeit in de droge landen, op de hellingen en in de heuvels. De bladeren zijn wasachtig, halfgroen, breed en afgerond en groeien in groepen van 7 of meer in elke wervelkolom. De randen van de bladeren worden voorzichtig gezaagd, met stompe tanden. De vrucht is relatief klein, tussen 3,8 en 5 centimeter (1,5 en 2 inch) lang en is gewikkeld in een dikke, donkerbruine schaal. De bast van de mockernut wordt gekenmerkt door diepe verticale groeven dicht bij elkaar. De schors kan ook rond de randen krullen en loslaten als de boom volledig volwassen is.