Hoe de tekenen van angst bij honden herkennen

Bij honden komen angsten en aandoeningen met betrekking tot angst vrij vaak voor. Deskundigen schatten zelfs dat ongeveer 14% van de honden in de Verenigde Staten lijden aan verlatingsangst, een angststoornis die het meest wordt herkend bij honden. Desondanks kan angst moeilijk te detecteren zijn, omdat de vroege tekenen vaak subtiel zijn en de meeste gedragingen die met angst gepaard gaan normaal kunnen zijn in verschillende contexten. Het belangrijkste om in gedachten te houden bij het identificeren van de tekenen van angst bij uw hond is dat angstige honden verwachten dat er slechte dingen gebeuren, in het algemeen of in specifieke situaties, en dat ze daarnaar handelen. Dit betekent dat u niet alleen aandacht moet besteden aan het gedrag van uw hond, maar ook aan de context van dat gedrag om uw angst te evalueren.

stappen

Deel 1

2

Neem contact op met de fokker over een genetische aanleg. Honden kunnen vatbaar zijn voor angst op basis van hun genetica, wat betekent dat u kunt vragen of de ouders van uw hond angst hebben. Helaas is deze stap alleen mogelijk als u de fokker kent of toegang hebt tot de informatie van de ouders van uw hond.

3

Bepaal de vroege socialisatie van uw hond. Gebrek aan socialisatie of blootstelling aan verschillende omgevingen en situaties kan angst veroorzaken wanneer een hond wordt blootgesteld aan deze stimuli. Dit is nog waarschijnlijker als de hond deze stimuli mist in de kritieke periode tussen geboorte en veertien weken oud.

4

Houd rekening met de leeftijd van de hond. De meeste angststoornissen bij honden beginnen tijdens de adolescentie, wanneer de hond tussen 6 en 18 maanden oud is. Honden van elke leeftijd die trauma`s, ziektes of andere stressvolle gebeurtenissen ervaren, kunnen echter angstproblemen krijgen.

5

Zoek uit of uw hond een geschiedenis van misbruik heeft. Een geschiedenis van misbruik of slechte ervaringen uit het verleden met bepaalde mensen of situaties kan angst veroorzaken. Als je je hond hebt geadopteerd vanuit een opvangcentrum of een redding, vraag dan of de organisatie gegevens heeft over de omgeving waar deze vandaan kwam.

6

Bekijk de medische geschiedenis van uw hond. Elke ziekte of aandoening die pijn veroorzaakt, kan de angst van een hond vergroten en het angstiger maken.

7

Houd rekening met neurologische aandoeningen. Neurologische ziekten, degeneratie of blootstelling aan neurotoxinen kunnen ook angst bij honden veroorzaken. Dit omvat ook cognitieve problemen gerelateerd aan leeftijd, wat kan leiden tot het ontstaan ​​van verlatingsangst bij oudere honden.

Deel 2

2

Besteed aandacht aan een toename van de waakzaamheid. Het analyseren van de omgeving en aandacht schenken aan de acties van mensen en andere dieren is een teken van angst. Angstige honden verkennen hun omgeving, zelfs in situaties waar andere honden misschien ontspannen zijn. Ze zijn meestal op zoek naar angstaanjagende dingen of gebeurtenissen.

3

Kijk of uw hond zij aan zij loopt of andere repetitieve gedragingen heeft. Dit is vergelijkbaar met hoe angst bij mensen het moeilijk maakt voor hen om stil te zitten.

4

Besteed aandacht aan hijgen of trillen. Deze symptomen kunnen tekenen van angst zijn, vooral als ze niet te wijten zijn aan hitte of blootstelling aan kou. Houd er rekening mee dat honden ook vaak zweten na fysieke inspanning, zoals spelen of oefenen, wat geen directe oorzaak van enige zorg is.

5

Observeer ongepaste plassen of ontlasting. Als uw gedomesticeerde hond zich thuis begint te ontspannen, kan dit een symptoom van angst zijn. Oudere honden kunnen ook tekenen van incontinentie vertonen, dus raadpleeg uw dierenarts voor een vollediger diagnose van de symptomen.

6

Onderzoek uw hond op extra gezichtssymptomen. Lippen likken, gapen, oren hebben en verwijdde pupillen zijn andere mogelijke symptomen van angst bij honden. Zorg ervoor dat deze gedragingen tijden verwacht wordt onderscheiden, en wanneer ze moe zijn (in het geval van de gaapt) of wanneer ze ervaren een verandering in de lichtomstandigheden (in het geval van verwijde pupillen).

7

Besteed aandacht aan ontsnappingspogingen. Angst bij honden houdt in dat er hersenchemicaliën vrijkomen die vergelijkbaar zijn met die van mensen die vrijkomen als we in een "vecht- of vlucht" -situatie verkeren. Het ontvluchten van reacties bij nerveuze honden kan bestaan ​​uit beven, verbergen, graven, krabben, weglopen en graven (zoals in deuren).

8

Observeer het destructieve gedrag. Deze gedragingen komen meestal vaker voor in specifieke gevallen van verlatingsangst, waarbij angst te wijten is aan de afwezigheid van de eigenaar van de hond. Het destructieve gedrag in kwestie omvat de vernietiging van barrières zoals deuren en poorten.

9

Let op de veranderingen in de slaappatronen van uw hond. Net zoals mensen slaapstoornissen kunnen ervaren als gevolg van angst, kunt u dit symptoom ook bij uw hond waarnemen. Dit teken komt vaker voor in gevallen van langdurige angst, dus let op, samen met andere symptomen.

10

Onthoud haaruitval. Haaruitval is een ander mogelijk teken van angst. Let goed op het gedrag van uw hond als u ongebruikelijke haaruitval of zelfs kale plekken opmerkt, omdat het mogelijk is dat het te wijten is aan overmatig likken, wat een ander kenmerk van angst is.

11

Volg de eetgewoonten van uw hond. Een ander teken van angst is het verlies van eetlust. In ernstige gevallen kunt u zelfs het gewichtsverlies in uw hond in de loop van de tijd zien als gevolg van een verandering in uw eetgewoonten.

12

Kijk goed naar de houding van je hond. Tijdens perioden van angst kan uw hond een lagere houding aanhouden of zijn staart tussen zijn benen houden. Deze algemene tekenen van lafheid kunnen wijzen op angst bij uw hond.

13

Besteed aandacht aan hoe plakkerig uw hond is. Een angstige of angstige hond kan zich in veel situaties ook aan de eigenaar vastklampen. Zoek naar dit symptoom in combinatie met destructief gedrag als je er niet bent, wat waarschijnlijk een indicatie is van verlatingsangst.

Deel 3

2

Bepaal de context van elke record. Je moet de bijzonderheden van elk tentoongesteld gedrag onderzoeken om te bepalen welke feitelijk door angst wordt veroorzaakt. Andere zaken die u in gedachten moet houden, zijn mensen en andere dieren op de plaats, de locatie, de omgeving, het weer, lawaai en alles wat u opvalt als de hond tekenen van angst vertoont.

3

Negeer de juiste antwoorden. Probeer met de informatie die u hebt verzameld het gedrag te elimineren dat echt geschikt was op basis van de context. Hijgen is bijvoorbeeld een veelvoorkomend teken van angst, maar het is normaal dat honden gaan hijgen wanneer ze het warm hebben of een soort oefening hebben gedaan. Als alle voorkomens van hijgen optreden tijdens warm weer of na lange wandelingen, is dit waarschijnlijk niet te wijten aan angst. Aan de andere kant, als piepende ademhaling doet zich voor wanneer de hond is goed uitgerust en geconfronteerd met vreemden of andere stressfactoren, is het waarschijnlijk te wijten aan angst.

4

Zoek naar bijbehorende stimuli. Door gevallen van angstig gedrag vast te leggen, kunt u ook beginnen de patronen te zien die zich voordoen met betrekking tot bepaalde stimuli. Dit is de reden waarom het zorgvuldig noteren van de details over wanneer uw hond angstig wordt (zelfs als deze details op dit moment onbeduidend lijken) essentieel is om de angst van uw hond volledig te beoordelen. Een grondige kennis van de context stelt u in staat om stressfactoren te elimineren en te werken aan het verlichten van de angsten van uw hond door middel van gecontroleerde training.

5

Overweeg zo mogelijk een camera te installeren. Als uw hond voornamelijk angststoornissen vertoont (inclusief geblaf en vernietiging van eigendommen) wanneer u niet thuis bent, overweeg dan om een ​​videocamera te installeren om het op te nemen wanneer u weg bent. Hierdoor kunnen zowel jij als de dierenarts het gedrag van de hond correct in een context plaatsen en besluiten of het angstig lijkt omdat je bent vertrokken of dat het iets anders is, zoals harde geluiden of arbeiders die hun werk doen en het veranderen.

6

Neem contact op met uw dierenarts. Nu met alle informatie die u hebt verzameld over het gedrag en de omstandigheden, bent u klaar om de zaak voor te leggen aan uw dierenarts. De meeste van de bovengenoemde symptomen hebben echter ook een aantal andere mogelijke oorzaken. Uw dierenarts zal de door u verzamelde informatie analyseren en een test op uw hond uitvoeren om andere mogelijke oorzaken van het gedrag uit te sluiten.

7

Volg de aanbevelingen van uw dierenarts. U kunt meerdere opties overwegen op basis van het specifieke geval van uw hond, variërend van maatregelen die u zelf kunt nemen om een ​​specialist in gedrag bij dieren te zien. Volg zorgvuldig de aanbevelingen van uw dierenarts en houd hem op de hoogte van de voortgang van uw hond.