Hoe te identificeren of uw paard injecties in het spronggewricht nodig heeft

Spronggewricht ligt tussen de tibia en het spronggewricht op het been van een paard en is gelijk aan de enkelgewrichten bij mensen. Injecties hakken een veterinaire werkwijze waarbij geïnjecteerd ofwel een corticosteroïde langwerkende of hyaluronzuur of een combinatie van beide, in de ruimte capsule hakken paard ontsteking in het gewricht en verhoog de viscositeit (dikte) van de gewrichtsvloeistof. Door het verminderen van ontstekingen, wordt de pijn verminderd en maakt het paard te blijven bewegen, en wanneer er minder ontsteking is er minder kans op versplinteren of beschadiging van het delicate bekleding van het gewricht en permanente schade veroorzaken. Uw paard kan deze injecties nodig hebben als u veranderingen in het spronggewricht opmerkt, algemene tekenen van pijn of tekenen van pijn in het spronggewricht. Het eerste wat je moet doen, is bepalen of je paard een kreupelheidsprobleem heeft en het volgende is om het probleem voor het spronggewricht te vinden.

stappen

2

Identificeer pijngedrag Sommige paarden interpreteren pijn als iets dat hen aanvalt en hun instinct is om ervoor te vluchten. Daarom zijn sommige paarden in een slecht humeur wanneer ze zijn gemonteerd en gemaakt om te springen, of de hekken of de bok af te wijzen wanneer ze eerder zachtaardig waren.

3

Overweeg of je paard al dan niet zo hard werkt als vroeger. Een ander veel voorkomend teken is dat het paard niet optimaal werkt. Hij probeert zijn ongemak te beperken door niet te proberen, wat zou kunnen betekenen dat:

4

Stel vast of je paard begint te rijden door naar voren te leunen. Dit betekent dat uw paard gewicht probeert te verwijderen van zijn achterhand en het zwaartepunt naar voren verplaatst. Wanneer doet dit het:

5

Kijk of je paard de achterkant niet gebruikt. Voor de beweging van de vloeistof gebruikt het paard de kracht van zijn achterste deel en verbindt het zijn achterpoten eronder om een ​​groter momentum te krijgen.

6

Volg de springvaardigheid van je paard op: Springen vereist dat het paard zijn gewicht naar achteren verplaatst en een aanzienlijk extra belasting op zijn achterpoten plaatst. Als er pijn of ongemak is, probeer dan ongemak te voorkomen door de spieren te gebruiken die je naar boven duwen.

7

Identificeer eventuele wijzigingen die uw paard heeft als het valt na een sprong. Na een sprong valt het door de achterpoten onder het lichaam te buigen om de sprong het paard naar de volgende pas te duwen.

8

Observeer hoe uw paard stopt. De pijn van het spronggewricht of de hele rug verandert de manier waarop een paard wordt gestopt. Het paard heeft de neiging om zijn gewicht te veranderen om de druk op het zere been te minimaliseren.

9

Kijk of het tempo van je paard is veranderd. De pijn verandert de manier waarop het paard beweegt, wat verwijst naar zijn "stap". De pijn in het spronggewricht en in de rug zorgt ervoor dat het paard "inkort" of korte stappen maakt met zijn achterpoten. Hij brengt het gewicht over op zijn voorpoten, waardoor hij een gebogen silhouet krijgt met zijn achterhand gebogen en zijn hoofd laag.

10

Zoek naar symptomen van atrofie van niet-gebruik. Als u merkt dat er spiermassa verloren gaat aan de dij en heup van het aangedane been, kan uw paard problemen hebben met zijn spronggewricht. Dit verlies van spiermassa is het gevolg van "atrophy niet gebruiken", wat betekent dat het paard die poot heeft beschermd en minder heeft gebruikt. Wanneer de spieren niet worden gebruikt, kunnen ze beginnen te verdwijnen. [1] Echter, er rekening mee dat atrofie kunnen ontstaan ​​als gevolg van pijn overal tip en niet gelokaliseerd ongemak aan de hak.

11

Overweeg contact op te nemen met een dierenarts om de evaluatie te volgen. Als je zeker weet dat je paard een mobiliteitsprobleem heeft, is het een goed idee om de dierenarts te bellen om het paard een volledige beoordeling te geven. Als u de evaluatie zelf wilt voortzetten, lokaliseer dan het probleem dat aan de kaak komt.

2

Besteed aandacht aan de symptomen van atrofie als gevolg van niet-gebruik. Als u merkt dat er spiermassa verloren gaat in de dij en de heup van het aangedane been, kan uw paard een probleem in het spronggewricht hebben. Dit verlies van spiermassa is het resultaat van "amyotrophie", wat betekent dat het paard dat been heeft beschermd en het onderbenut heeft. Wanneer de spieren er niet aan wennen, beginnen ze te atrofiëren.

3

Controleer of het spronggewricht heet is. De ontsteking van het spronggewricht genereert warmte, daarom kan het worden gevoeld bij aanraking. Als het gebied warmer aanvoelt dan andere omliggende delen, kan uw paard een gewrichtsblessure hebben.

4

Doe de flexietest. De basis van deze test is dat de spronggewricht flex (dubbel) naar een extreme positie buigt en daar blijft van 30 seconden tot 3 minuten. De theorie zegt dat wanneer het gewricht pijnlijk is, je paard een verhevigde slapheid zal vertonen als je het been loslaat. Om deze test te doen, raadpleeg de:

5

Laat een dierenarts een regionale zenuwblokkeringstest uitvoeren. Het idee van de test is dat als de pijn in het spronggewricht tijdelijk wordt verwijderd, een paard dat kreupel is in orde komt. Wacht tot de dierenarts deze test uitvoert. Tijdens de test:

6

Overweeg een röntgenfoto te maken. Als een flexietest en een regionaal blok nogmaals aangeven dat het een spronggewricht is, dan wordt soms een röntgenfoto gemaakt. Radiografie is nuttig voor het opsporen van fracturen, botveranderingen (wat gebeurt er met artritis), infecties en botkanker en ontsteking van de gewrichtscapsule.

7

Zoek de hulp van een dierenarts. De dierenarts zal zoeken naar andere tekenen die ongemak onthullen, zoals het schudden van het hoofd, de ongewone ondersteuning van het been, ingekorte stappen en gewichtsveranderingen. Het zal trachten te zien dat het gewicht van het paard gelijkmatig wordt verdeeld tussen het paar schuin tegenovergestelde benen. Kreupelheid heeft de neiging om meer voor de hand te liggen in langzamere ritmes, zoals tijdens het lopen of joggen.