Hoe de voeten te controleren om te zien of ze complicaties van diabetes hebben

Besteed aandacht aan gevoelloosheid in de voeten. Verlies van gevoel en gevoelloosheid aan de voeten zijn een van de eerste symptomen, en ook enkele van de meest voorkomende, van de perifere neuropathie die diabetici gewoonlijk detecteren. De neuropathie kan op de tenen beginnen en zich vervolgens naar de rest van de voet verspreiden, vervolgens omhoog in het been, op dezelfde manier als een kous. Over het algemeen worden beide voeten meestal aangetast, hoewel het mogelijk is dat het probleem eerder in het ene dan in het andere opvalt.

• Een ander probleem dat verband houdt met gevoelloosheid is een vermindering van het vermogen om de pijn te voelen die wordt veroorzaakt door extreme temperaturen (zeer heet of erg koud). Dit zorgt ervoor dat diabetici een groter risico lopen om te verbranden als ze in de winter een warm bad nemen of bevriezen.
• Chronische gevoelloosheid kan voorkomen dat een diabetespatiënt weet dat de voet is afgesneden of blaren vertoont of dat hij een ander soort letsel heeft opgelopen. Dit verschijnsel komt vaak voor bij diabetici en kan leiden tot infectie van de voet. In sommige gevallen is de neuropathie zo ernstig dat de voet nog lange tijd geïnfecteerd blijft zonder dat de patiënt het beseft, waardoor de infectie zich naar een diep niveau in het weefsel verspreidt en mogelijk zelfs de botten, waardoor een lange kuur met intraveneuze antibiotica nodig zou kunnen zijn en het leven van de patiënt in gevaar zou kunnen brengen.
• Gevoelloosheid en andere symptomen van perifere neuropathie worden meestal `s nachts erger, wanneer de patiënt in bed ligt.

Besteed aandacht aan de zwakte in de spieren. Naarmate het hoge glucosegehalte in de zenuwen komt, zal het water de stap volgen en zal het ook door osmose in de zenuwen worden geïntroduceerd. Dit zorgt ervoor dat de zenuwen ontstoken raken en daardoor hun bloedtoevoer verliezen, dus sterven ze een beetje. Als een zenuw een spier levert en dan sterft, ontvangt de spier geen stimuli van deze zenuw. Wanneer dit gebeurt, atrofieert de spier (dat wil zeggen, het verdort) en, als gevolg daarvan, kunnen je voeten een kleiner voorkomen (verbruikt) hebben en kan je lopen (je manier van lopen) worden beïnvloed door zwakte in de voeten, waardoor je wiebelt en een beetje onstabiel wordt. Het is niet ongebruikelijk om mensen die al lang diabetes hebben gehad, te zien met behulp van wandelstokken of rolstoelen.

• Naast zwakte in de voeten en enkels zijn ook zenuwen beschadigd die uw hersenen feedback geven voor coördinatie en balans. Dit maakt het erg moeilijk voor diabetici om snel te lopen.
• Schade aan de zenuwen en zwakte in de spieren van de enkels of pezen veroorzaakt ook een vermindering van de reflexen. Daarom, als je de achillespees van een diabeet raakt, krijg je alleen een zwakke reactie (een trilling van de voet).

Besteed aandacht aan soortgelijke symptomen in uw handen. Perifere neuropathie begint meestal aan de onderkant van de ledematen (vooral voet), maar uiteindelijk ook van invloed op kleine perifere zenuwen die de vingers, handen en armen. Daarom moet u uw handen goed in de gaten houden voor het geval u de bovengenoemde symptomen en mogelijke complicaties van diabetes opmerkt.

• De progressie van complicaties aan de bovenkant van de ledematen vormen een gelijkaardig patroon als een handschoen (starthanden en vervolgens omhoog te bladeren door de armen), vergelijkbaar met het patroon van de media verdeling van de symptomen in de voeten .
• Symptomen die gepaard gaan met diabetes handen zou kunnen lijken op carpaal tunnel syndroom of de ziekte van Raynaud (waarin de slagaders versmallen meer dan normaal als gevolg van blootstelling aan lage temperaturen) of de diagnose als zodanig.
• Omdat de voeten meestal bedekt zijn met sokken en schoenen, is het veel gemakkelijker om te controleren en regelmatig op de handen te zijn in vergelijking met de voeten.