Hoe maak je een bier rijk aan antioxidanten

Kies hoppen die rijk zijn aan polyfenol-antioxidanten. Edele hop, arm aan alfazuren, zoals de Saaz-variëteit, heeft de neiging een hoger polyfenolgehalte te hebben dan bittere hop die rijk is aan alfazuren. Verse hop zal ook een betere bron van polyfenol-antioxidanten zijn, omdat polyfenolen na verloop van tijd zullen degraderen. Verse hop moet echter snel worden gebruikt na te zijn geoogst, bij voorkeur binnen de eerste 24 uur. Omdat verse hop niet is gedehydrateerd (gebakken), moeten ze vijf tot acht keer meer worden gebruikt in vergelijking met gedehydrateerde hop.

Foereer de bonen volgens de methode die je wilt. Gebruik elk type maceratietank en een maceratiekalender die geschikt is voor het type gerst dat wordt gebruikt. Bij dit proces wordt de gemalen korrel gemengd met heet water. Het mengsel van water en graan (most) wordt gehandhaafd op specifieke temperaturen gedurende een bepaalde tijdsperiode. Daardoor kunnen enzymen die van nature voorkomen in gemoute gerst, het zetmeel dat deel uitmaakt van de granen activeren en omzetten (fermenteren) tot fermenteerbare suikers. De collector van de vergistingstank zorgt ervoor dat de suikers en andere bestanddelen tijdens het irrigatieproces efficiënt uit de korrels kunnen worden gehaald (zie hieronder).

Filter of water, afhankelijk van hoe u het wilt. Water in de maceratietank of in de filtertank volgens de methode die u verkiest. Het doel is om de fermenteerbare suikers uit het graan te spoelen of te extraheren en het resulterende wort te verzamelen. De antioxidanten van gerst zoals polyfenolen en belangrijke voedingsstoffen worden ook samen met suikers verzameld. Gist fermenteert de wort uiteindelijk (na het koken en afkoelen, zie hieronder), wordt suikers verbruiken en produceren alcohol. Gist heeft ook vitamines, mineralen en aminozuren nodig die gemoute gerst levert. Tijdens irrigatie wordt een laag heet water op het bed van korrels in de maceratie- of filtertank gehouden. Naarmate het water geleidelijk van bovenaf wordt toegevoegd, wordt de most uit de maceratietank of filtratie gefilterd, via een kraan die is aangesloten op de tankcollector of een soortgelijk apparaat. Tijdens dit proces wordt een bed van vrij hard filter gevormd uit hetzelfde korrels op de collector Cuba, waardoor de most geëxtraheerd en in hoofdzaak gescheiden van graan. De most hoopt zich op in de pan.

Kook de most. In het algemeen wordt de wort met hop gekookt gedurende 60 tot 90 minuten om de bittere bestanddelen (voornamelijk de alfazuren) van de hop te verwijderen. Alfazuren zijn antioxidanten, maar gedurende deze tijd worden ook krachtige polyfenolantioxidanten geëxtraheerd. Blijkbaar is het beter om te koken voor een kortere periode, zoals 60 minuten. Wat wordt gezocht is om een ​​troebel bier rijk aan polyfenolen te verkrijgen, en langer koken kan leiden tot een meer doorschijnend bier. Langer koken, vergemakkelijkt de verwijdering van de eiwitten die in de most voorkomen. De eiwitten dragen bij aan het meer troebel maken, ze absorberen (hechten) aan de antioxidanten, dus ze moeten niet volledig worden verwijderd. Koken gedurende 90 minuten moet goed zijn, vooral als donkere mouten worden gebruikt. Het kan goed zijn om tijdens het kookproces hop toe te voegen om verschillende soorten polyfenolen uit hop te extraheren. Hoppolyfenolen en andere bestanddelen zoals alfa-bittere zuren worden geïsomeriseerd, afgebroken en verloren tijdens het koken (afhankelijk van de exacte aard van het bestanddeel). De bestanddelen van de geïsomeriseerde en gedegradeerde hop zijn nog steeds belangrijke antoxidanten. Het belangrijkste doel van koken is in feite om bittere alfazuren te isomeriseren. Hopbestanddelen die niet geïsomeriseerd of afgebroken zijn, zijn ook belangrijke antioxidanten en kunnen geëxtraheerd en geconserveerd worden wanneer de hop wordt toegevoegd nabij of nadat het koken is voltooid.

Laat de most snel afkoelen. Dit helpt om de polyfenolen en andere antioxidanten te conserveren, omdat de hete wort vatbaar is voor oxidatie. Het oxidatieproces vernietigt de antioxidanten en degradeert ook de algehele kwaliteit van het bier. Er moet een must-cooler worden gebruikt.

Gebruik een giststam met lage flocculatie. Dit type gist is enigszins gesuspendeerd in het bier en vormt geen zeer compact sediment. De gist in het bier is rijk aan antioxidanten en voedingsstoffen, dus een beetje hiervan moet worden geconsumeerd met het bier in plaats van zich te vestigen op de bodem van de fles of het biervat (zie hieronder).

Oogst en hergebruik de gist tijdens het fermentatieproces. De gist absorbeert (hecht) en verbruikt de antioxidanten en voedingsstoffen van de most. En zo resulteert het fermentatieproces in de verspreiding van fermentatie gist die rijk is aan voedingsstoffen. Normaal gesproken oogsten brouwerijen de gist uit de fermentatietank en hergebruiken ze om daaropvolgende partijen most te fermenteren.