Hoe u Engels perfect kunt leren als het uw moedertaal is

• Veel, veel - "Veel" is geen woord - gebruik "veel" in informeel schrijven. Gebruik "veel", "veel", "meerdere", "veel", "een groot aantal" en "een grote hoeveelheid" in formeel schrift.
• Is het niet - "Is niet" is altijd fout, het maakt niet uit of het wordt gebruikt met de betekenis van "zijn" of "hebben". Het gebruik van "is het niet?" Is niet standaard. "Ben ik niet?" Is ook niet standaard - "ben ik dat niet?" Ja, het is standaard Engels. Ondanks het gebruik van "is het niet?" En "ben ik niet?" In sommige dialecten, "is de juiste enkelvoudige enkelvoudsvorm de vorm niet: ik heb gelijk, toch? "
• Oké, goed - "In orde" is niet standaard - gebruik "in orde". Zoals "ok", "goed" is een informele uitdrukking - gebruik "goed" of "acceptabel" in formeel schrijven.
• anyways - Het juiste woord is "hoe dan ook".
• Gaan, wil - Dit zijn samentrekkingen van "gaan" en "willen". Ze zijn onaanvaardbaar bij elke vorm van schrijven, behalve in dialogen. Als de sprekende persoon werkelijk zei: "Ik ga naar de supermarkt", schrijf dat dan zo.
• hopelijk - "Hopelijk" is een onpersoonlijk formeel woord. Er is geen perfect alternatief met dezelfde betekenis. Omdat het een enkel woord is, is "hopelijk" beknopter dan elk alternatief. "Hopelijk" werd in het begin bekritiseerd omdat verwacht werd dat het werkwoord zou veranderen. In de zin "De kandidaat zal hopelijk worden genomineerd door de partij", "hopelijk" betekent niet "op een hoopvolle manier", maar in plaats daarvan, maakt een onpersoonlijke voorspelling van hoop. Het is een zin-bijwoord, dat een volledige zin kan wijzigen - zin-bijwoorden komen vaak voor in formeel schriftgebruik. "Hopelijk" wordt zelfs bij juridisch schrijven gebruikt. In feite zou "hopelijk" ooit een ondeugend woord kunnen zijn dat zelfs als "pretentieus" werd beschouwd.
• botsing - Het gebruik van "impact" met de betekenis van "impact hebben" is soms bekritiseerd, vooral door degenen die zeggen dat het een zelfstandig naamwoord was dat een werkwoord werd. "Impact" was eigenlijk een werkwoord. Het woord wordt vaak gebruikt bij formeel schrijven. Het gebruik van "impact" dwingt de schrijver ook om meer precisie te hebben.
• Het papier zal een negatieve impact hebben. (Dit is misschien een leeg gebed).
• Het papier zal de reputatie van de historicus negatief beïnvloeden. (Deze structuur, met een transitief werkwoord, dwingt de schrijver om te zeggen wie de impact zal ontvangen).
• Ongeacht - Dit formulier is niet standaard. Het voorvoegsel "go;" en het achtervoegsel "-loos" maken het overbodig. In standaard Engels wordt "ongeacht" of "ongeacht" gebruikt.
• van - Het is onjuist en overbodig om "of" te gebruiken met voorzetsels zoals "off", "outside" en "inside" en met het voornaamwoord "all". Merk op dat het juist is om "of" te gebruiken wanneer "uit" in feite een bijwoord is (bijvoorbeeld: "het afbreken van gesteente").
• "Ga van me af."
• "Ga van me af."
• "Wat zit er in de tas?"
• "Wat zit er in de tas?"
• "Alle studenten wisten het antwoord."
• "Alle studenten wisten het antwoord."
• Hardop - "Hardop" is niet standaard - gebruik de term "hardop" die beknopter is.
• Tot, tot, `til - "`Til` is geen standaardformulier. Bij formeel schrijven is het beter om "tot" dan "tot" te gebruiken.
• Gebruiken om - De juiste vorm van deze zin moet "worden gebruikt". Zorg ervoor dat u de "d" uitspreekt in "gebruikt".
• "Als kind ga ik naar de kleuterschool."
• "Als kind ging ik vroeger naar de kleuterschool."

Als je weet waarom je wilt studeren, kun je gemakkelijk doelen stellen. Maak een agenda Hoeveel tijd heb je nodig om te studeren om je doelen te bereiken? Het antwoord is voor elke student anders. Het belangrijkste is om realistisch te zijn. Commiteer jezelf. Engels leren vereist veel motivatie. Niemand zal je helpen als je niet in de klas bent. Als je er zeker van bent dat je klaar bent om te gaan studeren, draag je jezelf op.

• Kunnen schrijven met goede spelling betekent niet noodzakelijk dat je de mogelijkheid hebt om te schrijven, hoewel de twee vaardigheden nauw met elkaar verbonden zijn. Als u zich zorgen maakt over het ontbreken van goede spelling, gebruikt u een woordenboek of spellingcontrole voordat u de definitieve versie van uw werk maakt.
• Voer de correcties uit nadat u klaar bent met schrijven. Als je niet weet hoe je een woord moet spellen, blijf dan schrijven! Stop niet om fouten te corrigeren, omdat u de draad van uw ideeën kunt verliezen.
• Als je aandacht schenkt aan geschreven Engels, verbeter je ook gesproken Engels.
• Kies persoonlijke voornaamwoorden correct. Gebruik de subjectieve persoonlijke voornaamwoorden (`ik`, `zij`, `hij`, `wij`, `zij`) na de vormen van `zijn` en de objectieve voornaamwoorden (`ik`, haar ``, hem, "" Ons, "" zij ") na de transitieve werkwoorden en voorzetsels.
• "Aan wie heb je de brief gestuurd?"
• Accepteer dat de taal evolueert. Verwerven van nieuwe woorden. "Finaliseren" is er een, en er is geen perfecte vervanging voor. Gebruik bestaande woorden op nieuwe manieren. `Contact` was bijvoorbeeld slechts een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar aanraking, maar nu wordt het ook gebruikt als een beknopt werkwoord dat `communiceren met` betekent. Talen verliezen ook woorden. In het Engels bijvoorbeeld, werd de formele en informele vorm vaak onderscheiden tussen de voornaampersoon-voornaamwoorden: "ye" werd gebruikt als formeel voornaamwoord en "thou" als een informeel voornaamwoord. Deze voornaamwoorden hadden ook subjectieve en objectieve vormen: "gij" en "u", en "gij" en "u". De Engelstaligen beseften dat ze niet al deze verschillende voornaamwoorden nodig hadden. "U" zou kunnen worden gebruikt in formele en informele situaties en als een subjectief en objectief voornaamwoord.
• Denk aan de aanbevelingen om goed te schrijven: goede grammatica, goede spelling, logische organisatie, duidelijkheid, houd rekening met het publiek en selecteer de inhoud goed. Een goede schrijver negeert geen van die dingen. Zorg ervoor dat u voldoende tijd spendeert om grammaticale en spellingsfouten of een slechte organisatie te controleren.
• "Zo is naar het project verwezen." (Formele, intransitieve werkwoorden veranderd in passief)
• "Aan wie heb je de brief gestuurd?"
• Gebruik de voorzetsels op een idiomatische manier. Bijvoorbeeld: u gaat akkoord met een persoon, maar ga akkoord naar een actie.
• "Dit is de vrouw met wie ik kennismaakte."
• Bouw parallelle en gebalanceerde zinnen.
• "Dit is de vrouw die ik kende."
• Aarzel niet om een ​​infinitief te verdelen wanneer dit gerechtvaardigd is. De verdeelde infinitief wordt gebruikt in meer formeel schrijven. De verdeelde infinitieven zijn ook niet actief, hoewel de actieve infinitieven actie kunnen tonen in heel formeel schrijven dat de actieve stem vermijdt. Omdat veel van onze grammatica regels zijn gebaseerd op het Latijn, is de split infinitief soms bekritiseerd omdat de infinitief is een woord in het Latijn en wordt behandeld als een enkele eenheid. In feite zijn verdeelde infinitieven grammaticaal correct, rekening houdend met het feit dat ze onvermijdelijk zijn in sommige zinnen en zinnen, zoals `meer dan verdubbelen`. Het is niet mogelijk om te schrijven "meer dan te verdubbelen" of "meer te verdubbelen dan". In de zin "Haar plan is niet om de actieve stem te gebruiken", "niet" is op zijn plaats juist in het gebed "Haar plan is niet om de actieve stem te gebruiken", "niet" is eigenlijk op de verkeerde plaats, de betekenis van de zin veranderen. "De infinitief verdeeld, zoals aangegeven door een aantal commentatoren, lijkt te zijn nooit gemeenschappelijke geweest in de toespraak van de lager opgeleiden", zegt Merriam-Webster woordenboek. "Het gebruik ervan is eerder beperkt tot de gebruikers van standaard Engels en literaire contexten".
• Wees niet bang om een ​​"verdeelde verbale uitdrukking" te gebruiken. Robert Lowth zelf zei dat dit grammaticaal correct was. Sommige schrijvers die de infinitieven niet verdelen, weigeren ook de verbale zinnen te verdelen, maar een dergelijke regel bestaat niet. Als er zo`n regel zou zijn, zouden we allemaal moeten zeggen: "Ik zag haar niet", in plaats van "Ik zag haar niet". We moeten ook zeggen: "Gaat u?", In plaats van "Gaat u?", Maar "Gaat u?" Het is geen standaardvraag. Het verdelen van de woordfrasen heeft het voordeel (in termen van belangrijkheid) van het verdelen van de infinitieven wanneer een bijwoord tussen de twee delen van de verbale uitdrukking wordt geplaatst.
• Probeer te voorkomen dat een clausule eindigt met een voorzetsel. Je hebt misschien gehoord over het afmaken van een zin met een voorzetsel, maar een voorzetsel kan ook worden gescheiden van zijn object, in sommige soorten clausules. Het woord `voorzetsel` betekent letterlijk `eerder zetten`. Voorzetsels moeten in het algemeen vóór objecten worden geplaatst. Voorzetsels zijn ook zwakke woorden om aan het einde van een zin of clausule te zetten, de meest nadrukkelijke positie. Robert Lowth, samen met John Dryden, is vooral bekend door het presenteren van deze regel zodat voorzetsels samen met hun objecten worden onderhouden. in Een korte inleiding tot de Engelse Grammatica Lowth heeft verklaard dat het in het formeel Engels de voorkeur verdient om voorzetsels vóór relatieve voornaamwoorden te plaatsen.
  
  Hij zei ook dat voorzetsels sommige werkwoorden moeten volgen (zoals "vallen op") Om ze te begrijpen. Deze werkwoorden kunnen het voorzetsel nodig hebben om naar het einde van de clausule te gaan en Robert Lowth gebruikte ze in zijn boek evenals John Dryden. Een karakteristieke structuur van het formele Engels, de passieve stem, kan alleen worden gevormd door het voorzetsel aan het einde van een zin. Net als bij het Latijn kan het Engels passieve intransitieve werkwoorden gebruiken. Het was onmogelijk om een ​​zin te eindigen met een voorzetsel in het Latijn, maar de taal vaak gebruikt een enkel werkwoord (zoals "trānslūcere") voor wat in het Engels zou worden uitgedrukt met een werkwoord en een voorzetsel die als een enkele eenheid ( "doorschijnen" ).
• Gebruik "wie" en "wie" correct. "Wie" is het subjectieve voornaamwoord - "wie" is het objectieve voornaamwoord. Bijvoorbeeld: "Wie heeft Sally zien?" Gebruikt "wie", het objectieve voornaamwoord. Als je niet zeker weet welke je moet gebruiken, bewerk dan de zin en vervang deze door `hij` of `hem`. Converteren "Wie heeft Sally zien?" Tot "Sally zag wie?" En toen "Sally zag hem." Omdat `hem` correct klinkt, wordt `die` in de zin gebruikt. Als je je ongemakkelijk voelt bij het gebruik van "wie" wanneer je spreekt, stelt William Safire voor de zin te herformatteren om het voornaamwoord te elimineren. Toen George Bush gebruikte: "Wie vertrouw je?" Als slogan stelde Safire voor: "Welke kandidaat vertrouw je?"

• Het is waar dat "de praktijk perfect is", maar niemand is perfect.
• Niemand is perfect. Zelfs de genieën van het Engels zoals William Safire, Richard Lederer en Lynne Truss slepen opmerkingen en kritiek voor hun schrijfstijl.
• Artikelen op internet (vooral in blogs) zijn gevoeliger voor fouten dan gedrukte werken, zoals boeken of tijdschriften. Webpagina`s worden niet altijd even zorgvuldig bekeken als andere geschreven werken.
• Pas op dat je anderen niet corrigeert in gesprekken. Sommige mensen nemen het slecht op.