Hoe een Ph.D. in de natuurkunde

Er is praktisch maar één reden om een ​​Ph.D. in de natuurkunde: een natuurkundige zijn. Het is een moeilijk pad, maar zeer de moeite waard. U krijgt om je geest te gebruiken voor een leven, dat is een zeldzaam voorrecht. Je zult werken met mensen van over de hele wereld. De tijd vliegt als je echt als een onderwerp en de kans om oud met andere natuurkundigen om te groeien, meestal vindt u ze hebben geweldige gevoel voor humor: eigenzinnig en creatief.

Undergraduate-prestaties: Uw aanvraag zal worden geëvalueerd aan de hand van vier criteria: 1) rang 2) GRE scores 3) uw instelling (de natuurkunde programma is internationaal erkend best) en 4) undergraduate onderzoekservaring. Verschillende scholen plaatsen op deze punten verschillende prioriteitsniveaus. Voor het grootste deel kan worden aangenomen dat elke factor even belangrijk is.

Niet-gegradueerde ervaring: je moet zeker ervaring op te doen met een programma voor onderzoek in de fysica, het werken met een lid van de faculteit of een undergraduate onderzoeksprogramma. Dit betekent een activiteit die meestal geen studiepunten toekent. Heeft drie functies: 1) ervaring opdoen in een laboratorium, zodat u een idee van wat is wat 2 metes te krijgen) je een hechte relatie met een lid van de faculteit te stellen, kan een solide aanbeveling te trekken en 3) krijgen het bewijs dat Je kunt werken op het gebied van de natuurkunde. Gelukkig zijn de meeste van deze banen Pagan kan moeilijk in de zomer en werk part-time gedurende het jaar werken. Het is nooit te vroeg om te beginnen.

Als u het onderzoek wilt kiezen dat u gaat doen, gaat u naar uw universiteitsbegeleider om te bepalen welke mogelijkheden er op uw afdeling beschikbaar zijn. Interview studenten altijd in het hoger onderwijs om slechte programma`s te voorkomen. Een zoekopdracht op het web helpt u ook zomerprogramma`s buiten de universiteit te identificeren. Het voordeel van deze externe programma`s is dat ze meestal zijn belast met het zeer gerenommeerde instellingen en een van uw aanbevelingen zal komen van buiten de faculteit van uw universiteit.

Testvragen bevatten meestal basisprincipes van je niet-gegradueerde studies. Er is een breed scala aan onderwerpen. Ga er niet vanuit dat de vragen alleen afkomstig zijn van de cursussen die je hebt gevolgd. Naar alle waarschijnlijkheid zullen er vragen zijn van cursussen die je nog niet hebt afgerond.

U hoeft zich niet druk te maken om de algemene secties. Het is duidelijk dat het beter is om de beste score te behalen, maar het is waarschijnlijk dat je al goed bent in kwantitatieve en analytische problemen en dat de verbale sectie er niet zoveel toe doet. U moet echter de praktijktests bekijken om te zien waar u problemen kunt hebben en weten of u zich moet voorbereiden.

De keuze voor een graduate school: Het is moeilijk om te zeggen of je van een bepaalde graduate school zult genieten. Praat met de kracht waarmee u het meest vertrouwd zijn met en zien of ze hebben een grotere neiging op bepaalde scholen. Op die manier heb je meer kans om een ​​school die compatibel is met uw belangen en vooral, zal het lid van de faculteit een bondgenoot in het proces en zal waarschijnlijk verhoging van de kans dat u wordt geaccepteerd kiest.

Voorbereiding op het kwalificatie-examen: Het is als een GRE van geavanceerde fysica en je kunt jezelf niet voldoende voorbereiden. Vraag de studenten die het proces hebben overleefd hoe je hetzelfde kunt doen.

Mondeling examen: Doe je mondeling examen als je promotor zegt dat je er klaar voor bent. Meestal is het mondeling examen veel gemakkelijker dan het schriftelijke examen. Het examen zal bepalen of je klaar bent om aan je scriptiewerk te beginnen. U krijgt vragen over het onderzoeksthema en het is waarschijnlijk dat u ook enkele algemene fysische vragen zult worden gesteld. Probeer altijd een vraag te beantwoorden. Je weet misschien niet hoe je het probleem kunt oplossen, dus je moet laten zien dat je de onderliggende fysica begrijpt. Meestal beantwoordt een student niet alle vragen volledig of correct. Sommige mondelinge examencommissies zullen zelfs de moeilijkheidsgraad van de vragen verhogen totdat ze buiten bereik zijn, gewoon om te zien hoe je presteert. Oefen hardop redeneren en blijf proberen zonder op te geven in het geval van een probleem - dit is beter dan alleen maar zeggen dat je het niet weet.

Onderzoeksactiviteiten: Lees veel tijdschriftartikelen in uw vakgebied. Het is in het begin moeilijk (je begrijpt er misschien geen woord van) maar het wordt in de loop van de tijd veel gemakkelijker. Je moet goed geïnformeerd zijn over je onderzoeksveld.

Probeer een paar publicaties te krijgen die zijn beoordeeld door experts die aan uw riem hangen. Het betekent veel als je na je studie een positie probeert te vinden. Probeer ook een paar papers te presenteren op conferenties. Het geeft je meer exposure en is een uitstekende (maar soms stressvolle) manier om te zien hoe je onderzoek zich aanpast aan de rest van het vakgebied.

Een probleem belangrijk is dat je waarschijnlijk afgeleid bent door iets dat je op dat moment schrijft. Je zult in de verleiding komen om enkele van de onderwerpen dieper te verkennen of je zult je iets herinneren dat je eerder wilde doen. En je geest zal waarschijnlijk proberen te vinden iets meer om over na te denken

Begin met de beschrijving. Ze vullen de terminologie meestal tot de laatste af. Ontdek wat je moet zeggen, deel het in hoofdstukken en werk dan aan ondersteunende afbeeldingen. U zult veel afbeeldingen en tabellen nodig hebben om uw conclusies te ondersteunen. Ook kunnen de recensenten in uw commissie mogelijk niet lezen alle de woorden, maar meestal observeren alle afbeeldingen en lees de legendes om het essentiële punt van wat er gebeurt te krijgen.

Het invullen van de terminologie is meestal het slechtste deel. Het helpt vaak om het hardop te zeggen - leg de punten uit alsof je een volledig gesprek over het onderwerp geeft en neem het op. Dan heb je alles bedekt en met gevoel - je hoeft het alleen maar naar een meer passieve werkwoordsvorm te vertalen.

Wanneer je schrijft, alleen schrijft. Geef jezelf een periode van tijd waarin je jezelf geen andere optie geeft dan iets anders te doen dan schrijven. Soms helpt het om te schrijven in hetzelfde kantoor, cafetaria, enz. met een andere student die aan zijn proefschrift werkt, als beide kunnen blijven focussen op hun taak. Ze kunnen samen pauzeren en een pauze nemen.