Hoe een chemische vergelijking te schrijven
Een goede manier om na te denken over een chemische reactie is het proces van het bakken van koekjes. Meng de ingrediënten (bloem, boter, zout, suiker en eieren), bak ze en kijk hoe ze iets nieuws worden: koekjes. In chemische termen, de vergelijking is het recept, de ingrediënten zijn de "reagentia" en de cookies zijn de "produceren". Alle chemische vergelijkingen lijken op "A + B -> C (+ D ..)", waarbij elke variabele een element of een molecuul is (een verzameling atomen gekoppeld door chemische bindingen). De pijl vertegenwoordigt de reactie of verandering die plaatsvindt. Om de vergelijkingen te schrijven, zijn er een aantal belangrijke regels die u moet kennen.
Inhoud
stappen
Deel 1
Chemische formules van covalente verbindingen schrijven
1
Onthoud de voorvoegsels voor het aantal atomen. Bij het benoemen van verbindingen worden Griekse prefixen gebruikt om het aantal aanwezige atomen in elk element aan te geven. In covalente verbindingen wordt het eerste element volledig geschreven, terwijl het tweede element het achtervoegsel wordt toegevoegd "oeros" (of "weg" wanneer het element zuurstof is). Bij het schrijven van de naam van de samenstelling wordt deze volgorde echter omgekeerd en wordt het tweede element het eerst geschreven. Bijvoorbeeld, difosfor trisulfide heeft een chemische formule van P2S3. Hieronder vindt u de prefixen voor de aantallen atomen van 1 tot 10:
- 1: mono-
- 2: di
- 3: tri-
- 4: tetra-
- 5: penta-
- 6: hexa-
- 7: hepta-
- 8: octa
- 9: nona-
- 10: deca
2
Schrijf het chemische symbool voor het eerste element. Nadat u de naam van een samenstelling hebt geschreven, moet u de elementen identificeren waaruit deze bestaat en de chemische symbolen kennen. Het eerste element dat in de formule is geschreven, is het "tweede naam" van de verbinding. Gebruik het periodiek systeem om het chemische symbool van het element te vinden.
3
Voeg het aantal atomen toe als een subscript. Om de hoeveelheid aanwezige atomen in elk element te identificeren, houdt u eenvoudig het voorvoegsel van het element in de gaten. Het onthouden van Griekse prefixen helpt je snel chemische formules te schrijven zonder ergens naar te hoeven zoeken.
4
Schrijf het chemische symbool van het tweede element. Het tweede element is de "voornaam" van de verbinding en zal het eerste element volgen. Voor covalente verbindingen heeft de naam van het element het achtervoegsel "oeros" (of "weg" in het geval het element zuurstof is) in plaats van de gebruikelijke beëindiging van het element.
5
Voeg het aantal aanwezige atomen toe als een subscript. Zoals u deed met het eerste element, identificeert u het aantal atomen in het tweede element door het voorvoegsel te lezen. Vermeld met behulp van dit voorvoegsel het aantal atomen als een subscript rechts van het chemische symbool.
6
Oefen met enkele voorbeelden. Wanneer je net begint chemie te leren, is er veel memorisatie bij betrokken. Het lijkt een beetje op het leren van een nieuwe taal. Hoe meer voorbeelden je gebruikt om te oefenen, hoe gemakkelijker het zal zijn om chemische formules in de toekomst te ontcijferen en de taal van de chemie te leren.
Deel 2
Chemische formules van ionische verbindingen schrijven
1
Identificeer de chemische symbolen van de kationen en anionen. Alle scheikundigen hebben wat een voor- en achternaam kan worden genoemd. De naam is het anion (negatieve ion) terwijl de achternaam het kation is (positieve ion). De kationen worden geschreven als de elementnaam, terwijl de anionen de naam zijn van het element met het achtervoegsel "oeros" (of "weg" in het geval van ionen die zuurstof bevatten).
- U kunt het chemische symbool voor elk element in het periodiek systeem vinden.
- In tegenstelling tot covalente verbindingen worden Griekse prefixen niet gebruikt om het aantal atomen in elk element aan te duiden. Je moet de ladingen van de elementen in evenwicht brengen om de atomen te bepalen.
- Lithiumoxide is bijvoorbeeld Li2O.
2
Herkent polyatomaire ionen. Soms is het kation of anion een polyatomair ion. Dit zijn moleculen met twee of meer atomen met ionische groepen. Er is geen goede truc om ze te onthouden, je moet ze gewoon onthouden.
3
Bepaal de valentiebelasting van elk element. De valentiebelasting kan worden bepaald door de positie van het element in het periodiek systeem te observeren. Er zijn een paar regels die u in gedachten moet houden om u te helpen de lasten te identificeren:
4
Brengt de positieve en negatieve ladingen van de ionen in evenwicht. Zodra u de lading van elk element (of polyatomair ion) hebt geïdentificeerd, gebruikt u deze ladingen om de hoeveelheid aanwezige atomen in elk element te bepalen. De lading van de verbinding moet gelijk zijn aan nul, dus je zult atomen toevoegen om de ladingen in evenwicht te brengen.
5
Oefen met enkele voorbeelden. De beste manier om formules te leren leren, is oefenen met veel voorbeelden. Gebruik voorbeelden uit je scheikundeboek of kijk voor online oefenoefeningen. Doe zoveel als je kunt totdat je je comfortabel voelt bij het schrijven van chemische formules.
Deel 3
Bepaal de producten gegeven de reactanten
1
Identificeer alle kationen en anionen in de reagentia. In een standaard dubbele vervangingsvergelijking heb je twee kationen en twee anionen. De algemene vergelijking neemt de vorm aan van AB + CD -> AD + CB, waarbij A en C kationen zijn en B en D anionen zijn. Je moet ook de ladingen van elk ion bepalen.
- Bijvoorbeeld: AgNO3 + NaCl -> ?
- De kationen zijn Ag en Na. De anionen zijn NO3 en Cl.
2
Verander de anionen om de producten te ontwikkelen. Nadat u alle anionen en hun ladingen hebt geïdentificeerd, herschikt u ze zo dat het eerste kation nu is gekoppeld aan het tweede anion en het tweede kation nu is gekoppeld met het eerste anion. Onthoud de vergelijking: AB + CD -> AD + CB.
3
Schrijf de complete vergelijking. Na het schrijven van de producten die in de vergelijking worden gevormd, kunt u de volledige vergelijking schrijven met producten en reagentia. Houd de reagentia aan de linkerkant van de vergelijking en schrijf de nieuwe producten aan de rechterkant met een + -teken ertussen.
4
zwaait de vergelijking. Nadat u de vergelijking hebt geschreven en alle producten en reagentia hebt, moet u ervoor zorgen dat alles in evenwicht is. Een vergelijking is alleen in evenwicht als je aan beide kanten hetzelfde aantal atomen van elk element hebt.
5
Oefen met enkele voorbeelden. De enige manier om het schrijven van chemische vergelijkingen te verbeteren, is door het te doen. Werk met deze voorbeelden om ervoor te zorgen dat u het proces echt begrijpt:
Delen op sociale netwerken:
Verwant
- Hoe marshmallow cookies maken (S`mores)
- Hoe chemische vergelijkingen in balans te brengen
- Hoe een reductieoxide-reactie in evenwicht te brengen (redox)
- Hoe de linkvolgorde in de chemie te berekenen
- Hoe het percentage van de massa te berekenen
- Hoe het massapercentage te berekenen
- Hoe het percentage rendement in de chemie te berekenen
- Hoe de link energie te berekenen
- Hoe de atomaire massa te berekenen
- Hoe de molecuulmassa berekenen
- Hoe gram om te zetten in mollen
- Hoe Lewis-puntstructuren te tekenen
- Hoe het atoomnummer te vinden
- Hoe het oxidatie nummer te vinden
- Hoe de moleculaire formule te vinden
- Hoe een net-ionische vergelijking te schrijven
- Hoe stoichiometrie te doen
- Hoe Delta H (enthalpie) te vinden
- Hoe chemische verbindingen te benoemen
- Hoe de empirische formule te verkrijgen
- Hoe te excelleren in anorganische chemie