Hoe een kikker te ontleden

Het ontleden van een kikker is een veel voorkomende en belangrijke ervaring in de introductie van biologie en anatomie. Het leren identificeren en waarderen van de complexe systemen van de interne organen kan voor veel studenten een verrassende en diepgaande ervaring zijn, maar het kan ook intimiderend zijn voor anderen. Het wetenschappelijk leren uitvoeren van de procedure zal u helpen om de belangrijkste organen van de kikker snel en efficiënt en zonder tegenslagen te identificeren.

stappen

2

Overleg met de instructeur over de aanvullende materialen die u verstrekt. De meeste kikkersdissecties omvatten een basisidentificatieproces. Je moet de kikker openen, de organen en basissystemen identificeren en misschien een kort laboratoriumverslag invullen dat bij het project hoort. Gebruik altijd het materiaal dat door de instructeur wordt verstrekt.

3

Gebruik de juiste beschermingsmiddelen. Het gebruik van rubber- of latexhandschoenen, een veiligheidsbril en schoonmaakmiddelen is belangrijk. Meestal specimens voor dissectie worden gesteriliseerd en veilig zijn, maar het is belangrijk om de handen, ogen en mond vrij van formaldehyde gebruikt om kikkers bewaren voor dissectie te houden. Ga rechtop zitten terwijl u werkt, gebruik de beschermende materialen in het laboratorium en was uw handen zorgvuldig wanneer u klaar bent.

4

Plaats de kikker in de ontleedbak op zijn achterkant. Om het proces begint met het verwijderen van de kikker en zet het terug pack, buik, in de lade. Sommige kikkers zijn een beetje stijf door de conserveringsmiddel-oplossing, dus je moet ze een beetje te masseren, het buigen van de benen en gewrichten te verzachten totdat terug met gemak.

2

Onderzoek het hoofd. De meeste laboratoria willen dat u enkele belangrijke kenmerken van het hoofd van de kikker identificeert en labelt. De ogen en het dunne nictiterende membraan dat hen bedekt, zodat u onder water kunt zien, zijn het belangrijkste en misschien ook het eenvoudigste dat u in het hoofd van de kikker kunt herkennen. Je moet ook de mond lokaliseren en labelen.

3

Onderzoek de binnenkant van de mond. Gebruik de scalpel om het membraan te snijden dat de scharnieren van de mond van de kikker verbindt en de mond wijd opent om de binnenkant te onderzoeken. Je kunt de slokdarm zien en identificeren, die verbonden is met de maag, en de glottis, die verbinding maakt met de longen. U kunt ook gemakkelijk de taal identificeren, die vrij groot en elastisch is.

4

Vind de cloaca. De cloaca is het punt waar je de eerste incisie maakt, die tussen de achterpoten van de kikker moet zijn. Gebruik een schaar om de buikspieren weg te nemen van de cloaca-holte, indien nodig, en maak de incisie waar aangegeven. Het is belangrijk om te wachten op specifieke instructies in het laboratorium.

5

Open de kikker volgens de instructies. Verschillende instructeurs hebben verschillende technieken, maar in de meeste gevallen begin je met het basispatroon in "X": twee sneden naar elke poot verbonden met een enkele snee in de buik. Om te beginnen, snijdt u in de richting van elke poot en verbindt u de sneden met een enkele snede in de richting van de "gordel" in het midden van de buik van de kikker.

6

Til de lichaamskleppen op en maak ze vast met pinnen. Om de huid van het pad te verwijderen en de kikker te openen om te werken, is het gebruikelijk om de huid te trekken en vast te zetten in de rubberen onderkant van de dissectielade met pinnen. Trek voorzichtig aan de huid totdat deze aan de basis van de lade is bevestigd en gebruik een pen op elke hoek om deze vast te maken. Zorg ervoor dat je de huid niet scheurt.

7

Verwijder het peritoneale membraan. Er is een membraan dat lijkt op een spinnenweb dat veel van de organen bedekt en dat je misschien voorzichtig moet optillen om een ​​duidelijk zicht te hebben op de interne organen. Maak een zorgvuldige incisie om het te doorboren, zorg ervoor de organen niet te doorboren en trek het vervolgens uit de holte en laat de organen vrij om door te gaan.

2

Zoek de lever. De lever is het grootste orgaan in het lichaam van de kikker en het eenvoudigst te vinden. Het is meestal bruin en bestaat uit drie grote structuren of lobben. Soms heeft het ook groenachtige of blauwachtige vlekken.

3

Identificeer het hart Het hart heeft een driehoekige vorm en bevindt zich net boven de lever. Het bestaat uit een rechterboezem en een linker in het bovenste deel en een enkele ventrikel die zich uitstrekt door het onderste deel. De kegel van de slagaders is het grote vat dat het hart verlaat en bloed door het lichaam van de kikker pompt.

4

Lokaliseer de longen onder het hart en de lever. De longen van de kikker zijn vrij klein, in de vorm van bonen en hebben een sponsachtige textuur. Misschien moet je de longen en het hart trekken om ze te vinden. Als je problemen hebt om ze te vinden, ben je niet de enige. Vraag de leraar om je te helpen.

5

Zoek de blaar. Er moet een kleine, groenige zak onder de lobben van de lever zijn, waar gal wordt opgeslagen voor het spijsverteringsstelsel van de kikker. Meestal is het best grappig, omdat het eruit ziet als een snot.

6

Volg de slokdarm om de maag te vinden. De slokdarm is de buis die van de mond van de kikker naar de maag gaat. Open de mond van de kikker en vind de slokdarm. Raak het dan lichtjes aan met de sonde om te controleren waar het naartoe gaat. Volg de tube om de maag te vinden en begin het spijsverteringskanaal van de kikker te onderzoeken, de volgende belangrijke stap in het dissectieproces.

2

Identificeer de dunne darm. De dunne darm is verbonden met het uiteinde van de maag en bestaat uit de twaalfvingerige darm en het ileum, verbonden door het mesenterium. De bloedvaten die zich uitstrekken van het mesenterium worden gebruikt om de energie van het ingenomen voedsel van de darmen naar de bloedbaan te transporteren. Dit is hoe de kikker kracht en energie wint van het voedsel dat hij eet.

3

Vind de milt. De milt van de kikker moet donkerrood zijn en de vorm van een kleine bol hebben. Hier wordt het bloed opgeslagen tijdens het verteringsproces, waardoor de energie wordt getransporteerd.

4

Open de maag heel voorzichtig. Afhankelijk van de toegewezen taak, zullen sommige instructeurs willen dat je je maag opent, terwijl anderen dat niet doen. Volg altijd de instructies.

2

Zoek de geslachtsdelen. Het is verwarrend, maar de geslachtsdelen van de kikker kunnen erg op elkaar lijken, vanwege een fenomeen dat bekend staat als "rudimentaire eileiders" in de mannelijke kikkers. De beste manier om ze te onderscheiden, is door naar de testikels te zoeken. Als je ze niet ziet, ga je met een vrouw om.

3

Identificeer de blaas De blaas is een leeg uitziende zak in de holte van het onderlichaam, die urine opslaat en uit het lichaam van de kikker drijft door de cloaca, het kleine gat waar je de incisie begon. Kikkers verdrijven al het puin en sperma door dit gat.

4

Identificeer alle organen in het laboratoriumrapport. Meestal krijg je een schema van de organen van de kikker, die je moet labelen. Misschien hebben verschillende laboratoria specifieke taken of tests om in het kader van het project te voltooien. Verwijder de benodigde papieren voordat je van de toad af raakt.

5

Maak de ruimte schoon. Gooi de gevulde kikker weg zodra je klaar bent met de papieren. In het laboratorium moet er een aangewezen afvalgebied zijn en een plaats om de dissectiebak schoon te maken. Was grondig met zeep en water, gooi handschoenen weg en was uw handen zorgvuldig.