Hoe een thema te ontwikkelen om te schrijven

Schriftelijk is een onderwerp de achterliggende gedachte achter een artikel of verhaal dat uw woorden in een samenhangend geheel verenigt. Het staat bekend als de "spier" of "voertuig" van een verhaal. Een onderwerp kan op twee manieren worden uitgedrukt. Het kan expliciet worden gedaan, meestal in commerciële correspondentie, technisch schrijven en editorials. Het kan ook impliciet worden gedaan, meestal in korte verhalen, romans en scenario`s. In dit geval komt het thema gewoonlijk naar voren als de moraal van het verhaal. Een degelijk en duidelijk omschreven thema geeft de lezer de mogelijkheid om een ​​glimp op te vangen van de diepere betekenis in het verhaal en de intentie achter je eigen motivatie om het te schrijven. Hoewel de structuur en het doel van het schrijven van een verhaal over fictie en non-fictie variëren, zijn er gemeenschappelijke technieken voor beide schrijfformaten, die later zullen worden beschreven.

stappen

2

Identificeer het doel van wat je gaat schrijven. Het doel achter je schrijven zal bepalen hoe je het thema in het werk ontwikkelt. Er zijn veel doelen waarvoor iemand schrijft. Uw formulering kan een van de volgende doelen (of een combinatie daarvan) hebben:

3

Identificeer je publiek Als u uw publiek kent, kunt u bepalen welke onderwerpen geschikt zijn voor hem. Dit helpt je ook om de beste manier te vinden om deze onderwerpen aan je publiek te presenteren. Je kunt de onderwerpen bepalen die geschikt zijn voor je publiek door realistisch te beoordelen hoeveel kennis en ervaring je hebt.

4

Houd rekening met de lengte van de tekst die u schrijft. Langere werken, zoals romans of autobiografieën, maken de opname mogelijk van andere thema`s die ondergeschikt zijn aan het hoofdthema. Integendeel, in het geval van kortere werken, zoals korte of redactionele verhalen, is er gewoonlijk ruimte om één onderwerp aan te pakken, hoewel ze zouden kunnen verwijzen naar ondersteuningsideeën.

2

Stel ideeën voor die het onderwerp kunnen vertegenwoordigen. Nadat u een onderwerp voor uw verhaal hebt geïdentificeerd, kunt u manieren bedenken om het te vertegenwoordigen. Begin met een oefening van vrije associatie, focus op uw onderwerp, hetzij in het woord of in de zin (bijv. "Familie", "omgeving" of "zakelijke hebzucht"). Laat je gedachten afdwalen en let op gedachten, mensen, beelden, enz. Laat ze je geest binnentreden. Noteer deze gedachten en afbeeldingen.

3

Observeer de motivaties van je karakter. De personages in je verhaal hebben doelen en ambities. Deze motivaties drijven je karakter ertoe om zich op bepaalde manieren te gedragen. Over het algemeen voeden deze acties het thema van je verhaal.

4

Denk aan het conflict in je verhaal. De personages in het verhaal worden geconfronteerd met een conflict dat de plot stuurt, wat een gebeurtenis of een antagonist zou kunnen zijn. Door het centrale conflict van het verhaal te achterhalen, kunt u het onderwerp beginnen te ontdekken.

5

Voer een onderzoek uit dat uw onderwerp ondersteunt. Onderzoek is belangrijk bij het creëren van fictie en non-fictie verhalen. In een non-fictie verhaal zoek je vooral naar de feiten die je onderwerp en de secundaire punten ondersteunen. In een fictief verhaal voedt onderzoek ook de ontwikkeling van je personages en de omgeving waarin ze op de meest realistische manier mogelijk communiceren.

6

Houd er rekening mee dat je meer dan één thema kunt hebben. Er is geen regel die zegt dat je maar één thema kunt hebben. Je zou een dominant thema kunnen hebben met subonderwerpen die je thematische dimensie versterken en verdiepen. Misschien is uw dominante thema bijvoorbeeld de menselijke impact op het milieu en zijn er subtopics van zakelijke hebzucht en de breuk van de gemeenschap in de moderne samenleving.

2

Gebruik het verhaal om de feiten en details te presenteren. Het verhaal bestaat uit het presenteren van de feiten en details op een georganiseerde en in het algemeen chronologische manier om te vertellen wat er is gebeurd en aan wie het gebeurde. Het wordt gebruikt in de meeste journalistieke artikelen en meestal in verhalen die in de eerste persoon worden verteld.

3

Gebruik de beschrijving om een ​​afbeelding te creëren in de geest van de lezer. De beschrijving is woorden die de zintuigen om te creëren in de geest van de lezer een beeld van de beschreven doelstelling te roepen gebruiken. Dit is een bijzonder krachtig hulpmiddel in fictieverhalen als vervanging voor verhalen vertellen. In plaats van het schrijven van een karakter was boos, beschrijven het als met uitpuilende ogen, neusgaten opgelaaid en een zeer rood gezicht, en maakt gebruik van werkwoorden zoals "brulde hij," "brulde" of "schreeuwde" in plaats van "zei" om zijn stem te beschrijven.

4

Gebruik de vergelijkings- en contrasthulp. De vergelijking bestaat uit het tonen van de overeenkomsten van twee of meer dingen. Aan de andere kant bestaat het contrast uit het tonen van de verschillen tussen twee of meer dingen. Vergelijking en contrast kunnen worden gebruikt in zowel fictie als non-fictie verhalen. Het vergelijkings- en contrastmiddel bijvoorbeeld werd gebruikt om de levensstijlen van de protagonisten in het werk van Mark Twain, `De prins en de bedelaar`, te beschrijven. Het kan ook worden gebruikt om een ​​parallelle vergelijking van de kenmerken van een laptop uit te voeren.

5

Probeer een analogie Dit is een vorm van vergelijking en contrast, en het doel is om iets dat bekend is met iets onbekends te vergelijken om het laatste te verklaren. Een analogievoorbeeld is om de grootte van de aarde in het universum te vergelijken als een zandkorrel.

6

Neem de symboliek op in je verhaal. De symbolist is om iets te gebruiken om iets anders te vertegenwoordigen, zoals de storm rond het huis van Roderick Usher in het werk van Edgar Allan Poe, `De val van het huis van Usher`. Dit vertegenwoordigt Usher`s eigen zorg na de begrafenis van zijn zus. Symboliek komt vaker voor in fictie dan in non-fictie verhalen en het is noodzakelijk voor de lezer om bekend te zijn met de symbolen die u gebruikt en hun bedoelde betekenis.

2

Vergeet je schrijven voor een paar dagen. Een beetje afwijken van wat je een tijdje schrijft. Soms, wanneer we schrijven, raken we betrokken bij zowel het verhaal als bij het vormgeven van de woorden waardoor we het grote geheel uit het oog verliezen. Neem een ​​pauze van uw schrijven door uw aanpak voor een paar dagen te richten op een ander project. Pak het dan en lees het opnieuw.

3

Breng wijzigingen aan in uw thema. Maak op basis van je eigen evaluatie van het werk en de opmerkingen die je hebt aangevraagd bij andere mensen, wijzigingen in je thema. Je zou je kunnen realiseren dat, terwijl je dacht dat je onderwerp een bepaalde manier was, je lezers het op een heel andere manier interpreteerden.